در حالی که بیم و امیدها از برجای ماندن حمایت 1050-1040دلاری اونس که فعلاً کمینه اخیر بازار محسوب می‌شود در صحبت معامله‌گران بازار طلا شنیده می‌شود، شاید نگاهی از منظر کلان بتواند وضعیت آتی بازار را روشن‌تر بسازد. نمودار قیمت اونس هفته‌هاست که روندی نزولی طی کرده و به خصوص در پنجره‌های زمانی هفتگی و ماهانه پیوسته کمینه‌های کمتری ثبت کرده است. آخرین کف شکل‌گرفته در این بازار در قیمت 1046 دلار روی خط حمایتی واقع شد که دو کمینه دیگر مهم را در هفته‌های قبل به هم متصل می‌کرد. این خط حمایتی پویا اینک روی 1042 دلار از بازار حمایت می‌کند و عبور قیمت از آن دشوار می‌نماید. همچنین باید به الگوهای فعال‌شده از هفته‌های قبل نیز اشاره کرد و اهداف قیمتی آنها را سنجید. دو الگوی مثلث کاهشی و یک کانال صعودی که به سمت نزولی فعال شده‌اند، هدف‌هایی بین 1030 تا 960 دلار برای اونس نشان می‌دهند که این بیان می‌کند هنوز ظرفیت برای دستیابی به قیمت‌های پایین‌تر وجود دارد. با وجود این، روند نزولی شکل‌گرفته در هفته‌ها و ماه‌های اخیر باعث شده در اندیکاتورهایی نظیر RSI و MACD واگرایی‌هایی مشاهده شود که از یک طرف کار را برای ریزش بیشتر قیمت دشوار کرده، و از سوی دیگر معامله‌گران را مترصد تجربه شدن کف قیمتی کرده است. به پشتوانه همین اندیکاتورها می‌توان صحت شکل‌گیری یک الگوی سر و شانه بازگشتی با راس 1046 دلار را در پنجره‌های زمانی ساعتی سنجید. خط فعال شدن یا به اصطلاح «خط گردن» این الگوی سر و شانه در سطح 1082-1080 دلار قرار دارد و در صورتی که این الگو فعال شود می‌توان انتظار داشت طلا به سرعت این فلز کانال 1100 را باز پس بگیرد.
انرژی و فلزات گرانبها - بررسی هفتگی و چشم انداز
Investing.com - فدرال رزرو مصمم است که هیچ رکودی در آمریکا وجود نخواهد داشت زیرا تلاش می کند با تهاجمی ترین افزایش نرخ در یک نسل، تورم ناشی از انرژی را که در اقتصاد جریان دارد، مهار کند.
بعید است بانک مرکزی برنده شود. نه به خاطر اوپک و نفت بیش از 100 دلار، بلکه به دلیل تعداد انگشت شماری از پالایشگاه های سوخت ایالات متحده که مصمم به کسب سودهای فوق العاده هستند در حالی که بقیه اقتصاد در یک سبد به جهنم می رود.
مطمئناً، این پالایشگاه‌ها، که از نام‌هایی مانند Marathon Petroleum و Valero Energy تشکیل شده‌اند، لزوماً کاری غیرقانونی انجام نمی‌دهند - به غیر از سود کلان برای سهامداران و شرکت‌های خود، که در یک چرخه تجاری فعلی مانند آن کاملا طبیعی است. در انرژی
برای درک بهتر، فشار شدیدی در عرضه بنزین، و به ویژه گازوئیل، ناشی از بسته شدن و کوچک کردن چندین پالایشگاه در طول همه‌گیری وجود دارد. کسانی که در این تجارت باقی مانده‌اند، اکنون با ارائه تنها آنچه می‌توانند - یا به‌طور دقیق‌تر، آرزو دارند- وضعیت را دوشیده‌اند، بدون اینکه پولی را که به دست می‌آورند برای توسعه کارخانه‌های خود یا به‌دست آوردن کارخانه‌های بی‌کار که می‌توانند بازگشایی شوند، بخرند. تا حدی تسکین قابل اندازه گیری برای مصرف کنندگان فراهم کند.
بلومبرگ تخمین می زند که بیش از 1.0 میلیون بشکه در روز از ظرفیت پالایش نفت ایالات متحده - یا در کل حدود 5٪ - از زمان شیوع کووید-19 که در ابتدا تقاضا برای نفت را در سال 2020 کاهش داد، بسته شده است. در خارج از ایالات متحده، ظرفیت 2.13 میلیون بشکه کاهش یافته است. شرکت مشاوره انرژی Turner، Mason&Co می گوید، بشکه های اضافی در روز تولید می کند. نتیجه نهایی: بدون هیچ برنامه توسعه ای در افق، فشار فقط بدتر می شود.
خاویر بلاس، تحلیلگر انرژی بلومبرگ، در تفسیری در این هفته نوشت: در حالی که بنزین در برخی از پمپ های ایالات متحده به بالاترین سطح بالای 4.50 دلار در هر گالن رسید، در حالی که گازوئیل به چشم می خورد، گفت: "بازار نفت احساس کاذبی از ثبات را در مورد تورم انرژی ارائه می کند." اوج آبیاری بیش از 6 دلار
بلاس با اشاره به مشکلی که در فدرال رزرو وجود دارد، گفت: "اقتصاد واقعی از شوک قیمتی بسیار قوی تر از آنچه به نظر می رسد متحمل می شود، زیرا قیمت سوخت بسیار سریعتر از نفت خام در حال افزایش است و این برای سیاست پولی مهم است."
داستان ادامه دارد
او می‌گوید: «اگر شما صاحب یک پالایشگاه نفت هستید، پس نفت خام کمی بالاتر از 110 دلار در هر بشکه معامله می‌شود - گران است، اما نه اخاذی. اگر شما یک بارون نفت نیستید، من یک خبر بد دارم: گویی نفت چیزی بین 150 تا 275 دلار در هر بشکه معامله می شود.
برای تجزیه آن، عیار معیار نفت خام آمریکا، وست تگزاس اینترمدیت یا WTI، برای هفته‌ها بین 95 تا 110 دلار در هر بشکه بوده است. اما قراردادهای آتی سوخت جت در بندر نیویورک معادل 275 دلار معامله می شود. دیزل؟ این قیمت 175 دلار است، در حالی که بنزین حدود 155 دلار است. همه اینها قیمت های عمده فروشی هستند، قبل از مالیات و حاشیه بازاریابی. آنها را اضافه کنید، و این می تواند برای مصرف کننده سرگیجه آورتر شود.
البته همیشه اینطور نبود. حداقل برای 35 سال، اسپرد کراک - اصطلاح صنعتی برای سود حاصل از "ترک کردن" محصولات سوختی از نفت خام - به طور متوسط حدود 10.50 دلار در هر بشکه بود. سپس، بین دوره به اصطلاح طلایی پالایش، از سال 2004 تا 2008، به طور دقیق، اسپرد از 30 دلار گذشت. هفته گذشته، این قیمت به رکورد 55 دلار رسید.
تفاوت فاحش در حال حاضر بین قیمت نفت خام و نفت پالایش شده نتیجه تشدید کسری عرضه همراه با تقاضا است که تقریباً به بالاترین حد قبل از همه گیری بازگشته است. ذخایر گازوئیل در ساحل شرقی ایالات متحده به پایین ترین حد در سال 1990 کاهش یافته است. در خارج از چین و خاورمیانه، ظرفیت تقطیر نفت از پایان سال 1.9 تا امروز 2019 میلیون بشکه در روز کاهش یافت که این بزرگترین کاهش در 30 سال گذشته است. آخرین اما نه کم‌اهمیت، عرضه جهانی گازوئیل – یا حداقل اروپایی – به دلیل تحریم‌های غرب بر محصولات انرژی روسیه در حال خفه شدن است.
عبدالعزیز بن سلمان، وزیر انرژی عربستان سعودی هفته گذشته گفت که ائتلاف صادرکنندگان نفت اوپک پلاس تحت نظارت او هیچ ارتباطی با بحران پالایش آمریکا ندارد.
عبدالعزیز گفت: «من هشدار دادم که این در ماه اکتبر باز خواهد گشت.» وی افزود که آمریکا تنها نیست. بسیاری از پالایشگاه ها در جهان، به ویژه در اروپا و ایالات متحده، طی چند سال گذشته تعطیل شده اند. ظرفیت انرژی جهان در تمام سطوح در حال اتمام است.»
و بحران بدتر خواهد شد - نه فقط از نظر قیمت بلکه از نظر عرضه. هفته گذشته، جان کاتسیماتیدیس، مالک میلیاردر پالایشگاه و جایگاه سوخت از شهر نیویورک، هشدار داد که سهمیه بندی گازوئیل در ساحل شرقی مورد توجه است.
کاتسیماتیدیس، که شرکتش مالک و اداره کننده 350 پمپ بنزین است، با این حال، انتظار ندارد بنزین کمیاب شود و فقط بسیار گران شود. وی گفت: «رانندگان بالاترین قیمت بنزینی را که تا به حال برای روز یادبود پرداخت کرده‌اند، پرداخت خواهند کرد» و افزود که سفر در این تعطیلات باید از رقم سال گذشته پیشی بگیرد.
کامیون داران و کامیون دارانی که در جاده های ایالات متحده برای تحویل کالا تردد می کنند، گفتند که تمام تلاش خود را برای ذخیره گازوئیل انجام می دهند، بر خلاف گمانه زنی ها مبنی بر اینکه قیمت های بی سابقه بالا می تواند باعث تاخیر در خرید شود.
بن ون بوردن، مدیر اجرایی شرکت شل، هفته گذشته به سرمایه گذاران گفت: «تقاضا به این راحتی از بین نمی رود.
با این حال، برخی از تحلیلگران استدلال می کنند که با این قیمت ها یا بیشتر، تقاضای سوخت باید از بین برود – در غیر این صورت، اقتصاد نابود خواهد شد.
جان کیلداف، شریک در صندوق تامین انرژی نیویورک Again Capital گفت: "نگرانی در مورد اقتصاد مشروع و واقعی است." "هزینه گازوئیل نشان دهنده اقتصاد واقعی است. با قیمت بیش از 6 دلار در هر گالن، این رقم به سود شرکت‌ها می‌رسد و ما می‌توانیم در پرتگاه یک تخریب بزرگ تقاضا برای گازوئیل قرار بگیریم.
در حال حاضر، کامیون‌های آمازون کمتری در جاده‌ها وجود دارد که تحویل می‌دهند، در حالی که افزایش زیادی در هزینه‌های کارت اعتباری وجود داشته است، که نشان می‌دهد مصرف‌کننده به سرعت در حال حذف شدن است. همه اینها به خانه می آیند تا برای آن روغن های طولانی غوطه ور شوند.»
آژانس بین‌المللی انرژی روز پنجشنبه هشدار داد که انتظار می‌رود افزایش قیمت پمپ و کاهش رشد اقتصادی به طور قابل‌توجهی از بهبود تقاضا در باقی‌مانده سال و تا سال ۲۰۲۳ جلوگیری کند.
تحلیلگرانی مانند کیلدوف همچنین نگران این هستند که فدرال رزرو با افزایش نرخ بهره تا کجا پیش خواهد رفت.
بانک مرکزی تاکنون افزایش 25 واحدی یا سه ماهه در ماه مارس و افزایش 50 واحدی یا نیم واحدی در اردیبهشت را تصویب کرده است. معامله گران بازار پول با احتمال 83 درصدی 75 واحد یا سه چهارم افزایش در ماه ژوئن قیمت گذاری کرده اند. جروم پاول، رئیس فدرال رزرو، در مصاحبه ای که روز پنجشنبه منتشر شد، به شدت وجود چنین افزایش بزرگی را برای ماه آینده رد کرد و به ترجیح خود برای ادامه افزایش 50 بیتی بر ثانیه حداقل برای دو ماه دیگر اشاره کرد.
اما پاول همچنین چیز نگران‌کننده‌ای گفت - دستیابی به یک فرود نرم برای اقتصاد ایالات متحده از طریق افزایش نرخ بهره بانک مرکزی به عواملی خارج از کنترل بانک مرکزی بستگی دارد. او گفت که کاهش رشد دستمزد - یکی از اجزای اصلی تورم در حال حاضر - آسان نخواهد بود. به چند دلیل، انجام آن در حال حاضر بسیار چالش برانگیز است. یکی این است که بیکاری بسیار بسیار کم است، بازار کار به شدت تنگ است و تورم بسیار بالاست.»
پس از کاهش 3.5 درصدی در سال 2020 ناشی از اختلالات ناشی از همه گیری، اقتصاد ایالات متحده در سال 5.7 به میزان 2021 درصد رشد کرد و با سریع ترین سرعت خود از سال 1982 رشد کرد.
اما تورم به اندازه اقتصاد رشد کرده است، یا شاید کمی سریعتر. در شاخص هزینه های مصرف شخصیشاخص تورمی که بانک مرکزی آمریکا از آن پیروی می کند، در سال منتهی به دسامبر 5.8 درصد و در 6.6 ماه منتهی به مارس 12 درصد افزایش یافت. هر دو خوانش سریعترین رشد را از دهه 1980 منعکس کردند. در شاخص قیمت مصرف کننده و شاخص قیمت تولید کنندهدو شاخص کلیدی دیگر برای تورم در سال منتهی به آوریل به ترتیب 8.3 و 11 درصد افزایش یافتند.
تحمل خود فدرال رزرو برای تورم تنها 2 درصد در سال است. پاول اشاره کرده است که در مجموع هفت افزایش نرخ - حداکثر مجاز در تقویم مجامع بانک مرکزی در سال جاری - برای سال 2022 در نظر گرفته شده است. تعدیل‌های بیشتر نرخ ممکن است در سال 2023 دنبال شود، تا زمانی که به هدف تورم 2 درصدی برسند. او گفت.
کیلداف گفت: ترس من این است که فدرال رزرو ممکن است در این کار زیاده روی کند. «با محرک‌های فیزیکی مرتبط با کووید که قبلاً توسط دولت فدرال کنار گذاشته شده است، در ماه‌های آینده نقدینگی بسیار کمتری در سیستم وجود خواهد داشت. اگر فدرال رزرو از طریق افزایش بیش از حد نرخ بهره تبر به سیستم بیاورد، ممکن است در نهایت تمام شریان های اقتصاد را قطع کنیم.
Blas of Bloomberg درباره شکست قطاری که ممکن است برای اقتصاد ایالات متحده رخ دهد موافق است.
او گفت: «هر چه پالایشگاه‌ها بیشتر سودهای فوق‌العاده داشته باشند، شوک انرژی شدیدتر به اقتصاد ضربه می‌زند.» تنها راه حل کاهش تقاضا است. اما برای آن، رکود اقتصادی ضروری است.»
نفت: تسویه هفتگی و چشم انداز فنی WTI
برنت معامله شده در لندن، معیار جهانی نفت خام، در روز جمعه با 111.22 دلار یا 3.77 درصد افزایش، به 3.5 دلار در هر بشکه رسید. برای هفته، 0.7 درصد کاهش داشت.
برنت به دلیل گزارش‌هایی مبنی بر اینکه چین ممکن است به زودی کاهش محدودیت‌های ناشی از ویروس کرونا در شانگهای را آغاز کند، که طی هفت هفته گذشته به دلیل محدودیت‌های حرکتی سخت‌گیرانه توسط مقامات شاهد فعالیت‌های اقتصادی محدودی بوده است، افزایش یافت.
با این حال، افزایش قیمت نفت برنت با تأخیر مداوم اتحادیه اروپا در دستیابی به اجماع برای ممنوعیت نفت روسیه، به ویژه پس از مقاومت مجارستان، که بیم آن را دارد که خود را در یک بحران انرژی بدون عرضه از سوی مسکو قرار دهد، محدود شد.
وست تگزاس اینترمدیت که در نیویورک معامله می شود، یا WTI، معیار نفت خام ایالات متحده، با 110.16 دلار یا 4.03 درصد افزایش، به 3.8 دلار رسید. برای هفته، 0.7٪ افزایش یافت.
WTI به دلیل رکود آشکار ظرفیت پالایش نفت ایالات متحده افزایش یافت که باعث شد قیمت پمپ سوخت به بالاترین حد خود در این هفته برسد، به طوری که گازوئیل به بالاترین سطح تاریخ به بالای 6 دلار در هر گالن و بنزین به بالاترین رکورد بالای 4.50 دلار رسیده است.
کیلداف گفت، واگرایی بین سطوح تجارت هفتگی WTI برنت و WTI "داستانی از دو روغن است".
وی افزود: «توقف تحریم اروپایی نفت روسیه، به ویژه توسط مجارستان، روند صعودی نفت برنت را محدود می‌کند، در حالی که WTI در حال غرق شدن در شکوه صعودی ناشی از بحران پالایشی در سوخت است که قیمت‌های پمپ آمریکا را به بالاترین سطح رسانده است».
سونیل کومار دیکسیت، استراتژیست فنی ارشد در skcharting.com گفت: در مورد چشم انداز فنی WTI، تسویه هفتگی در بالای 110 دلار نشان داد که گاوهای نفتی برای مرحله بعدی بالاتر بین 116 تا 121 دلار قرار گرفتند.
دیکسیت گفت: «تاکنون ثابت شده است که 98 دلار کف سختی است، در حالی که 104 تا 106 دلار حرکت را حفظ می کند. تثبیت خفیف ناشی از نوسانات از 106 دلار به 104 دلار، خریداران بیشتری را جذب خواهد کرد، در حالی که ضعف کمتر از 104 دلار، نفت را به سمت 101 تا 99 دلار سوق خواهد داد.
او افزود که شکست قاطع به زیر 98 دلار، حرکت صعودی را باطل می کند. این می تواند باعث اصلاح 18 تا 20 دلار شود و WTI را در میان مدت به 88 و 75 دلار برساند.
طلا: فعالیت هفتگی بازار و چشم انداز فنی
این ضرب المثل همه چیزهایی که می درخشد طلا نیست. با این حال، خود فلز زرد این روزها به سختی می درخشد.
در جلسه روز جمعه، طلا برای مدت کوتاهی به زیر سطح کلیدی 1,800 دلار در کامکس نیویورک سقوط کرد و باعث تسریع روند فروش شد که از اواسط آوریل آغاز شد.
اگرچه پس از یافتن حمایت در قلمروی 1,700 دلاری، آن سطح را پس گرفت، اما برای جبران خسارت اوایل هفته که آن را در مسیر چهارمین ضرر هفتگی متوالی قرار داد که تقریباً 165 دلار یا 8 درصد کاهش یافته بود کافی نبود. ارزش از هفته منتهی به 8 آوریل.
سقوط طلا در روز جمعه، مانند روزهای اخیر، به دلیل افزایش دوباره دلار که به بالاترین حد در 20 سال اخیر رسید، رخ داد. شاخص دلار، که واحد پول آمریکا را در برابر شش کشور دیگر قرار می دهد، پس از رسیدن به 104.5 در اوایل روز، به پایین ترین سطح خود یعنی 105.05 کاهش یافت.
در حالی که این امر به طلا کمک کرد تا مقداری از زیان های خود را کاهش دهد، این تغییر به سختی بر نرخ جهت دار دلار تأثیر گذاشت، که تحلیلگران انتظار داشتند در روزهای آینده بالاترین رقم های جدیدی را در دو دهه اخیر ترسیم کنند زیرا گمانه زنی ها در مورد اینکه فدرال رزرو چگونه می تواند با افزایش بعدی نرخ بهره در ایالات متحده چقدر تندرو باشد. .
جفری هالی، که بر تحقیقات بازارهای آسیا و اقیانوسیه برای پلتفرم معاملات آنلاین OANDA نظارت دارد، گفت: «فقط فروش ناگهانی دلار آمریکا احتمالاً چشم‌انداز فنی نزولی طلا را تغییر می‌دهد».
معاملات آتی طلا در ماه ژوئن در Comex به 1,810.30 دلار در هر اونس رسید که 14.30 دلار یا 0.78 درصد در روز کاهش یافت. پایین ترین سطح این جلسه 1,797.45 دلار بود - پایین ترین سطحی که از 30 ژانویه مشاهده نشده بود. از هفته تا به امروز، طلا ژوئن 4 درصد کاهش داشت.
بر اساس گزارش Dixit از skcharting.com، علیرغم بازگشت روز جمعه از سطوح پایین، اگر طلا نتواند یک رشته مقاومت را از 1,700 دلار به 1,836 دلار کاهش دهد، ممکن است به محدوده 1,885 دلاری بازگردد.
دیکسیت که از قیمت لحظه ای طلا برای تحلیل خود استفاده می کند، گفت: «از آنجایی که روند فعلی نزولی شده است، فروشندگان به احتمال زیاد در آزمون این مناطق مقاومتی حاضر خواهند شد.
از آنجایی که طلا در کوتاه مدت نزولی شده است، فشارهای نزولی برای 1,800 دلار و سپس 1,780 تا 1,760 دلار افزایش می یابد. بسته شدن قاطع بالاتر از محدوده می تواند بهبود را تا 1,880 دلار افزایش دهد، در غیر این صورت فشارهای نزولی طلا را به 1800 تا 1780 دلار کاهش می دهد و این کاهش را به 1,760 دلار در هفته آینده افزایش می دهد.
اما اگر طلا بشکند و بالای 1,848 دلار بماند، بازیابی آن می تواند به 1,885 و 1,900 دلار برسد.
سلب مسئولیت: بارانی کریشنان در کالاها و اوراق بهاداری که در مورد آنها می نویسد سمتی ندارد.
«پسا‌تصمیم» طلا
دوره «پسا‌تصمیم» فدرال‌رزرو آغاز شده است و بازار جهانی طلا نیز مانند بسیاری دیگر از بازارهای ارز و کالایی جانب احتیاط را در نوسان‌های خود لحاظ کرده است.
دوره «پسا‌تصمیم» فدرال‌رزرو آغاز شده است و بازار جهانی طلا نیز مانند بسیاری دیگر از بازارهای ارز و کالایی جانب احتیاط را در نوسان‌های خود لحاظ کرده است. گرچه بعید است بانک مرکزی آمریکا دست به اقدامی غافلگیرکننده زده باشد و بیش از حد انتظار نرخ بهره را افزایش داده یا تغییری در آن ایجاد نکرده باشد، اما باز هم اکثر معامله‌گران علاقه ندارند در شرایط این‌چنینی فعالیتی پرحجم و متهورانه در بازار داشته باشند. طلا نیز که از هفته گذشته توانسته بود در سایه پوشش موقعیت‌های فروش و خریدهای ارزان‌قیمت در محدوده اونس 1050دلاری کمی افزایش ارزش را تجربه کند، در معاملات کم‌رمق هفته گذشته تا روز چهارشنبه کمی نزول کرده و در کانال 1070-1060 دلار منتظر تصمیم خانم یلن و همکارانش در بانک مرکزی آمریکا نشسته بود.
قرار بود شامگاه روز چهارشنبه 25 آذرماه به وقت تهران بانک مرکزی آمریکا در مورد نرخ بهره (Fed Fund Rate) اعلامیه جدیدی صادر و آن را برای دوره آتی تعیین کند. ماه‌هاست که گمانه‌زنی فعالان اقتصادی و تحلیلگران از یک سو و نیز سخنان مسوولان فدرال‌رزرو از سوی دیگر این باور را شایع کرده که این نهاد قصد دارد پس از یک دهه برای اولین بار این نرخ را از مقدار 25 /0 درصد فعلی به مقداری بیش از این افزایش دهد. گمانه‌زنی برای این اقدام آنچنان وسیع بود که در حدود 85 درصد افراد به‌طور متوسط در نظرسنجی‌های مختلف هم چنین تصوری داشتند که بانک مرکزی آمریکا دست به این افزایش نرخ بهره خواهد زد. اما دلیل این اقدام را رئیس کل بانک مرکزی آمریکا و همکارانش در این نهاد، افزایش نرخ رشد شاخص تورم در ماه‌های اخیر بیان داشته‌اند که آن، متاثر از رشدی است که در این دوره زمانی در اقتصاد آمریکا اتفاق افتاده و بنا به اعتقاد ایشان همچنان تداوم دارد. در ماه‌های اخیر، نرخ بیکاری در این کشور به پنج درصد کاهش یافته و گزارش‌های ماهانه از میزان مشاغل افزوده‌شده در بخش‌های مختلف نیز از قرار گرفتن اقتصاد در وضعیت «رونق» حکایت می‌کنند. همچنین، بنا بر آخرین گزارش ارائه‌شده از نرخ رشد شاخص تورم که در هفته گذشته ارائه شد، این شاخص برای سومین ماه متوالی افزایش پیدا کرده و در ماه نوامبر نسبت به ماه قبل 2 /0 درصد بالاتر رفته است. به علاوه نرخ رشد سالانه این شاخص نیز با ثبت عدد دو درصد بیشینه مقدار خود در 18 ماه اخیر را نشان می‌دهد. با توجه به تورم، بانک مرکزی آمریکا تصمیم گرفته برای تقویت ارزش دلار، نرخ بهره را تا اندازه‌ای افزایش دهد که این موضوع باز هم می‌تواند شاخص دلار را که هم‌اکنون نیز در بالاترین سطوح خود در 12 سال اخیر است، رشد دهد. ارزشمند شدن دلار به معنی زیر فشار قرار گرفتن طلا خواهد بود، موضوعی که در هفته‌ها و ماه‌های اخیر در سایه گمانه‌زنی‌ها برای همین اقدام قریب‌الوقوع فدرال‌رزرو باعث شده طلا به کمتر از 1100 دلار در هر اونس سقوط کند. با وجود این، به نظر می‌رسد افزایشی که برای نرخ بهره در ایالات متحده از 25 /0 درصد به 375 /0 درصد اتفاق خواهد افتاد، در قیمت‌ها و ارقام فعلی نقش بسته بر تابلوی بازارها هضم شده، و در صورتی که چنین افزایش 125 /0درصدی پیش‌بینی‌شده‌ای روی داده باشد، بازارها واکنش پرهیجانی از خود بروز ندهند. حتی امکان دارد در پس چنین تصمیم پیش‌بینی‌شده و «پیشخور»شده‌ای، بازارها روندی معکوس با آنچه در هفته‌های اخیر طی کردند، آغاز کنند. در مورد طلا، با توجه به مقاومتی که سطح 1050-1040دلاری اونس از خود بروز داد، بعید نیست فلز زرد پس از تصمیم فدرال‌رزرو باز این مرز را بیازماید، ولی بازگشت کرده و کف قیمتی تاریخی برای خود رقم بزند، قیمت‌هایی که شاید تا سال‌ها و حتی دهه‌های دیگر روی تابلوی بازار این فلز گرانبها نقش نبندد.
پنجره‌های نوسان طلا
در حالی که بیم و امیدها از برجای ماندن حمایت 1050-1040دلاری اونس که فعلاً کمینه اخیر بازار محسوب می‌شود در صحبت معامله‌گران بازار طلا شنیده می‌شود، شاید نگاهی از منظر کلان بتواند وضعیت آتی بازار را روشن‌تر بسازد. نمودار قیمت اونس هفته‌هاست که روندی نزولی طی کرده و به خصوص در پنجره‌های زمانی هفتگی و ماهانه پیوسته کمینه‌های کمتری ثبت کرده است. آخرین کف شکل‌گرفته در این بازار در قیمت 1046 دلار روی خط حمایتی واقع شد که دو کمینه دیگر مهم را در هفته‌های قبل به هم متصل می‌کرد. این خط حمایتی پویا اینک روی 1042 دلار از بازار حمایت می‌کند و عبور قیمت از آن دشوار می‌نماید. همچنین باید به الگوهای فعال‌شده از هفته‌های قبل نیز اشاره کرد و اهداف قیمتی آنها را سنجید. دو الگوی مثلث کاهشی و یک کانال صعودی که به سمت نزولی فعال شده‌اند، هدف‌هایی بین 1030 تا 960 دلار برای اونس نشان می‌دهند که این بیان می‌کند هنوز ظرفیت برای دستیابی به قیمت‌های پایین‌تر وجود دارد. با وجود این، روند نزولی شکل‌گرفته در هفته‌ها و ماه‌های اخیر باعث شده در اندیکاتورهایی نظیر RSI و MACD واگرایی‌هایی مشاهده شود که از یک طرف کار را برای ریزش بیشتر قیمت دشوار کرده، و از سوی دیگر معامله‌گران را مترصد تجربه شدن کف قیمتی کرده است. به پشتوانه همین اندیکاتورها می‌توان صحت شکل‌گیری یک الگوی سر و شانه بازگشتی با راس 1046 دلار را در پنجره‌های زمانی ساعتی سنجید. خط فعال شدن یا به اصطلاح «خط گردن» این الگوی سر و شانه در سطح 1082-1080 دلار قرار دارد و در صورتی که این الگو فعال شود می‌توان انتظار داشت طلا به سرعت این فلز کانال 1100 را باز پس بگیرد.
نفت و تنها بالاتر از سیاهی
بعد از اینکه آخرین جلسه سران کشورهای تولیدکننده نفت عضو اوپک در سال جاری بدون نتیجه ماند و تصمیمی برای کاهش تولید بیش از 31 میلیون بشکه‌ای نفت این کشورها گرفته نشد، بازار طلای سیاه به جسارتی دست پیدا کرد تا از سد حمایت 40دلاری عبور کند. پس از آن افت قیمت نفت آمریکا به کمتر از 37 دلار باعث شد نگاه‌ها به کف هشت‌ساله این بازار دوخته شود تا مگر آن سطح جلوی ریزش قیمت را بگیرد. در ساعاتی نفسگیر برای معامله‌گران، نفت آمریکا کمی بیش از 34 دلار در هر بشکه معامله می‌شد و می‌رفت که قیمت به زیر 32 دلار، یعنی کمترین قیمت از سال 2008 سقوط کند. با وجود این، کند شدن روند معاملات در این هنگام و ترسی که از شکست این مرز وجود داشت، باعث شد این حمایت حفظ شود. در پی این، بازار توانست روزهایی صعودی را ثبت کند و با معامله شدن هر بشکه نفت آمریکا بیش از 37 دلار، فعلاً از محدوده خطر به‌طور حداقلی دور شود. با وجود این، گویا پس از کانال 40دلاری، اینک چشمان معامله‌گران و پایش‌گران بازار نفت باید به کانال 30دلاری عادت کند و شاید برای هفته‌ها طلای سیاه در محدوده‌ای بین 35 تا 40 دلار نوسان کند. البته، همچنان عوامل بنیادین مضاعف بر مازاد عرضه و کاهش تقاضا می‌تواند در بازار نفت ظاهر شوند تا قیمت این کالا را باز هم کاهش دهند. از جمله آنها، چنان که بسیاری تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند، با برداشته شدن تحریم‌های اقتصادی ایران در ماه‌های نخست سال 2016، بشکه‌های نفت بیشتری از سوی این کشور می‌تواند راهی بازار شود که فشار بیشتری بر قیمت وارد آورد. روز 24 آذر گام بلند دیگری در مسیر برداشته شدن این تحریم‌ها برداشته شد و شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پرونده موسوم به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای ایران را فرجام داد. این به معنای آن خواهد بود که تنها تا چند هفته دیگر ایران می‌تواند به وعده خود مبنی بر عرضه بیش از 500 هزار بشکه نفت بیشتر به بازار جامه عمل بپوشاند؛ موضوعی که شاید به بهای افت قیمت طلای سیاه به کمتر از 30 دلار در هر بشکه بینجامد. نفت ایران در سبد نفتی اوپک هم‌اینک در حدود 35 دلار به فروش می‌رسد و در صورتی که قیمت حتی به 30 دلار هم برسد، افزوده شدن 500 هزار بشکه به میزان فروش نفت این کشور که افزایشی در حدود 40درصدی برآورد می‌شود، باز هم از نظر درآمدی توجیه‌پذیر خواهد بود.
از نظر تحلیل تکنیکال، قیمت نفت آمریکا (WTI) با برخورد به یک خط حمایتی پویا در حدود 5 /34 دلار بازگشت کرد و با توجه به اشباع فروش بازار و واگرایی قیمت-اندیکاتور، به نظر می‌رسد توانی برای دستیابی به کمینه‌های پایین‌تر قیمتی در کوتاه‌مدت وجود ندارد. به علاوه، با ترسیم یک خط روند نزولی در پنجره‌های زمانی ساعتی می‌توان این تحلیل را نیز بیان کرد که با شکست مقاومت در محدوده 8 /38 تا 0 /39دلاری، خریداران بازار دست بالا را پیدا خواهند کرد. در سوی مقابل، عبور از کمینه فعلی 5 /34دلاری و در پی آن کف قیمتی سال 2008 یعنی سطوح تجارت هفتگی WTI 4 /32دلاری هر بشکه نفت، می‌تواند به معنای سقوط بازار تا سطحی حتی کمتر از 30 دلار باشد؛ موضوعی که برای بسیاری به هیچ عنوان قابل پیش‌بینی نبوده است.
ثبات پلیسی دلار
از روز دوشنبه شانزدهم آذر، دلار افزایش قیمتی را تجربه نکرده و جایی بین 3600 تا 3700 تومان لنگر انداخته است. سکه طلا نیز در سایه کاهش قیمت اونس جهانی و نیز ارز بازار آزاد، تا کمی کمتر از 910 هزار تومان افت قیمت پیدا کرد و با اندکی رشد نوسان‌هایش را بین 910 تا 920 هزار تومان محدود ساخت. بخش عمده‌ای از ساکن و ساکت شدن بازار ارز پس از مدتی که صعودی بود را می‌توان به جمع‌آوری تعدادی از دلال‌های منوچهری از سطح خیابان و برخوردهای نیروی انتظامی با این معامله‌گران مربوط دانست. به گفته شاهدان، بازار افشار در خیابان منوچهری که محل تجمع این افراد بوده حالا خلوت و ساکت شده و شاید بتوان فضای فعلی را با آنچه در آبان سال 91 پیش آمد، مقایسه کرد. در آن برهه نیز برخوردهای پلیسی باعث به وجود آمدن جوی پلیسی در بازار ارز شد که تا مدتی قیمت را در این بازار میخکوب کرده بود. با وجود این، به نظر می‌رسد با توجه به مقطعی بودن این‌گونه رفتارهای انتظامی، نمی‌توان انتظار داشت قیمت در سایه این‌گونه جوهای امنیتی برای بلندمدت ساکن و کم‌نوسان باقی بماند. آنچه در بازار ارز می‌تواند سبب تعادل و ثبات شود به گفته تحلیلگران عوامل بنیادین و زمینه‌ای است که در حوزه اقتصادی و سیاسی کشور وجود دارد. از این جمله، موضوع پرونده هسته‌ای ایران است که در سال‌های اخیر باعث فراز و فرودهای بسیاری در اقتصاد کشور شده است و در همین روزهای اخیر، بسته شدن پرونده موسوم به PMD در شورای حکام باعث شد بسیاری آن را آغازی بر پایان بازار متلاطم ارز بدانند. در واقع، این مهم‌ترین گام عملی برای برچیده شدن تحریم‌های بانکی و نقل و انتقالات ارز به زعم بسیاری محسوب می‌شود و انتظار می‌رود در هفته‌های آتی، گشایشی در این جابه‌جایی‌های ارزی پدید آید. با وجود این، همچون بسیاری معامله‌گران، بازاریان و فعالان اقتصادی در ایران باید به انتظار نشست و دید که رفع تحریم‌ها چه اثری به‌طور محسوس در بازار ارز خواهد داشت و مسیر این بازار در دوره «پسا‌تحریم» به کدام سو هدایت خواهد شد.
در سوی دیگر بازار ارز در هفته‌های گذشته، رفتار بانک مرکزی در قیمت‌گذاری ارز مبادله‌ای قرار دارد که با شهامت به خرج دادن و شکستن مرز روانی سه هزار‌تومانی برای دلار رسمی، امیدواری‌هایی را ایجاد کرده بود. اما پس از گذشتن قیمت از این سطح، مجدداً بانک مرکزی در اصلاح شکاف قیمتی موجود در نظام چندنرخی ارز دچار تعلل شده است و مجدداً بیش از دو هفته زمان را با ثابت نگه داشتن نرخ در محدوده نزدیک به سه هزار تومان از دست داده است.
بی‌حسی بازارها به پی‌ام‌دی
در حالی که سه‌شنبه هفته گذشته شورای حکام آژانس انرژی هسته‌ای رای به اتمام پرونده هسته‌ای ایران و لغو تحریم‌ها داد، بازارهای داخلی واکنش متناسبی را نسبت به این رویداد از خود نشان ندادند و در روز چهارشنبه، سطح قیمت‌ها در بازار ارز افزایشی و در بازار بورس کاهشی بود. در خصوص این موضوع، گفته می‌شود که بازارها پیش از این نسبت به قطعی بودن توافق و لغو قطعنامه‌ها به نوعی یقین رسیده و تبعات شرایط جدید را «پیشخور» کرده بودند. به همین دلیل عملاً اتفاق جدید و اثرگذاری با این رویداد برای بازارها رخ نداده است. با این حال، برخی نیز معتقدند وزن عوامل دیگری این روزها بر شاخص‌های بازارها سنگینی می‌کند.
به عنوان مثال در بازار ارز، افت قیمت نفت و کاهش بی‌سابقه آن به کف قیمت یک دهه گذشته، منجر به این شده که شرایط درآمدی دولت و ورودی ارزی کشور با ابهاماتی مواجه شود. اثر مستقیم کاهش قیمت نفت، افت درآمدهای ارزی و در نتیجه ایجاد اضافه تقاضا در بازار دلار خواهد بود که در صورتی که باقی اجزای تراز ارزی بدون تغییر بماند، مشخصاً به افزایش نرخ ارز منجر می‌شود. اما اثر غیرمستقیم و مهم دیگر کاهش قیمت نفت، افت درآمدهای دولت و در نتیجه ایجاد کسری بودجه است که با توجه به پیشینه رفتاری دولت‌ها در کشور و ابزارهای محدود موجود در اقتصاد ایران برای مقابله با کسری بودجه، راه‌حل‌ها برای چنین مساله‌ای احتمالاً از جنس چاپ پول و تورم خواهد بود. در نتیجه، از ناحیه سیاست‌های پولی داخلی هم فشار افزایشی به نرخ ارز وارد می‌شود. خصوصاً اینکه دولت نیز خلاف سیاق خود در دو سال گذشته عمل کرده، در چنین شرایطی، عجیب نیست که سویه حرکتی دلار در تقریباً دو ماه گذشته، در جهت صعود بوده باشد.
اما در خصوص بازار سهام نیز که در فردای اعلام پایان PMD با کاهش شاخص مواجه بود، به نظر می‌رسد یک هفته دیگر از نوسان شاخص در محدوده 62 هزار‌واحدی به ثبت رسیده تا عملکرد بورس از ابتدای سال تاکنون همچنان حتی اسماً نیز منفی باشد. البته گفته می‌شود همان‌طور که اثرات غیرمستقیم و مستقیم کاهش کم‌سابقه قیمت نفت گریبانگیر بازار دلار شد، در تحلیل دینامیک قیمت‌ها در بورس نیز باید این عامل بیرونی مهم مورد توجه قرار بگیرد. البته چنین تحلیل‌هایی نیازمند جزییات بیشتری است. از جمله اینکه مشخص شود چه بخشی از کل بازار سرمایه متعلق به چه نوع شرکت‌هایی است و تغییرات عوامل بیرونی یا سیاست‌ها چه اثراتی بر درآمدها و هزینه‌های این شرکت‌ها خواهد داشت. به عنوان مثال، در خصوص پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌ها که بخش قابل توجهی از ارزش بازار سهام را تشکیل می‌دهند، احتمالاً صرف کاهش قیمت‌های نفت و گاز به معنای کاهش سود آنها خواهد بود و در نتیجه افت ارزش سهام این شرکت‌ها پدیده عجیبی نیست. ولی برای برخی از شرکت‌های دیگر مثل بانک‌ها، شرکت‌های حمل و نقل یا صنایع کوچک‌تر و مستقل‌تر، قاعدتاً انتظار بر این است که رفع محدودیت‌ها در مجموع سطوح تجارت هفتگی WTI سیگنال مثبتی برای عملکرد آتی آنها به شمار برود و به صعود ارزش سهام آنها منجر شود. ولی این عوامل، تنها بخشی از مجموعه گسترده‌ای است که رفتار قیمتی در بازارها را رقم می‌زند و به تصمیم‌گیری بازیگران آنها منجر می‌شود.
با این حال و به عنوان یک قاعده، می‌توان مجدداً روی این موضوع تاکید کرد که با توجه به ساختار و اجزای کنونی بورس تهران، این بازار به هیچ وجه معرف خوبی برای اقتصاد کشور نیست و حتی در برخی از شرایط، قابل انتظار خواهد بود که سیاست‌های مثبت اقتصادی و جهت‌گیری اقتصاد به سمت رشد، در ابتدا با واکنش‌های منفی این بازار همراه شود. در خصوص این تناقض ظاهری پیش از این نیز در این گزارش‌های هفتگی مطالبی آمده و ابعاد بیشتری از آن مورد بحث قرار گرفته بود.
راز بی‌توجهی نفت به تنش‌های ژئوپلیتیک
دنیای‌اقتصاد : مدت‌ها است که واکنش بازار نفت به ریسک‌های ژئوپلیتیک «آرامش» و «سکون» بوده است. آخرین ریسک بزرگ حمله به بزرگترین تاسیسات تولید نفت جهان در عربستان بود که با وجود شوک قیمتی ۲۰ درصدی در اولین ساعات بازگشایی بازار، در عرض چند روز قیمت‌ها به سطح قبل از حمله بازگشت.
آژانس بین‌المللی انرژی(IEA) در آخرین گزارش ماهانه خود از بازار نفت که روز جمعه منتشر شد، این موضوع را مورد توجه قرار داده و از احتمال ادامه بی‌تفاوتی بازار به ریسک‌های ژئوپلیتیک در سال ۲۰۲۰ خبر داده است. آن‌طور که این سازمان تاکید می‌کند، نابرابری بین آرامش بازار نفت و ریسک‌های ژئوپلیتیک وجود دارد که روزبه‌روز بیشتر درحال خودنمایی است. IEA آرامش کنونی بازار را ماحصل افزایش موجودی انبارهای نفتی و رشد تولید کشورهای خارج از منطقه می‌داند و می‌نویسد: «ممکن است که در سال ۲۰۲۰ آرامش کنونی بازار نفت ادامه یابد؛ چراکه براساس برآورد ما رشد تولید قابل‌توجه ۳/ ۲ میلیون بشکه در روز از سوی کشورهای غیراوپک رخ خواهد داد.» براساس این گزارش، مانند چند سال اخیر آمریکا رهبر اصلی رشد تولیدی است که از سوی کشورهای غیرعضو رخ خواهد داد؛ با این حال افزایش قابل‌توجهی در تولید کشورهای برزیل، نروژ و کشور کوچک گویان ایجاد خواهد شد. بنابراین سطوح تجارت هفتگی WTI به‌نظر می‌رسد رشد عرضه از خارج از محدوده خاورمیانه یعنی منطقه‌ای که مرکز ریسک‌های ژئوپلیتیک محسوب می‌شود، موجب کاهش واکنش بازار به ریسک‌های ژئوپلیتیک شده است.
اوج‌گیری عرضه در اکتبر
براساس گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، عرضه جهانی نفت در اکتبر سال‌جاری ۵/ ۱ میلیون بشکه در روز افزایش یافته که تحت‌تاثیر بازگشت تولید عربستان به سطوح عادی و رشد تولیدات آمریکا، نروژ و کانادا بوده است. در مجموع عرضه جهانی ۱۰۱ میلیون بشکه در روز بوده که نسبت به مدت مشابه سال قبل ۲/ ۱ میلیون بشکه کمتر است. این افت عرضه تحت‌تاثیر توافق نفتی اوپک و متحدانش و افت تولید ۵/ ۲ میلیون بشکه‌ای اوپک نسبت به اکتبر سال گذشته رخ داده است. IEA تولید نفت این سازمان را در اکتبر سال‌جاری ۹/ ۲۹ میلیون بشکه در روز اعلام کرده است. در ادامه آژانس از افزایش رشد عرضه غیراوپک در سال ۲۰۲۰ خبر داده است، آن‌طور که در این گزارش آمده است، رشد عرضه غیراوپک در سال آینده ۳/ ۲ میلیون بشکه در روز خواهد بود که نسبت به رشد عرضه امسال حدود ۵۰۰ هزار بشکه بیشتر است.
تقاضا رو به بهبود است؟
اما آرامش کنونی بازار نفت به تقاضای محدود بازار نیز مربوط است. آژانس رشد تقاضا در سال‌جاری را یک میلیون بشکه در روز و در سال ۲۰۲۰ حدود ۲/ ۱ میلیون بشکه در روز پیش‌بینی کرده است. این رشد تقاضا با برآورد صندوق بین‌المللی پول از رشد اقتصاد جهانی در این سال (۴/ ۳ درصد) انطباق دارد. آژانس تاکید می‌کند که با وجود مذاکرات چین و آمریکا و احتمال توافق تجاری، همچنان تردیدهای بزرگی سطوح تجارت هفتگی WTI نسبت به بهبودی اقتصاد جهانی وجود دارد.آن‌طور که در این گزارش آمده است، روند بهبود در رشد تقاضای نفت در نیمه دوم سال‌جاری ایجاد شده است. در سه ماه سوم سال رشد تقاضا به ۱/ ۱ میلیون بشکه در روز رسیده که نسبت به رقم ۴۳۵ هزار بشکه‌ای در فصل دوم نشان از رشد دوبرابری دارد. انتظار می‌رود این رقم در سه ماه چهارم ۲۰۱۹ به ۹/ ۱ میلیون بشکه در روز افزایش یابد؛ یکی از دلایل این رشد شدید در تقاضای نفت، ضعف تقاضا در فصل چهارم ۲۰۱۸ بوده است. علاوه بر این، قیمت‌های پایین نفت نسبت به فصل چهارم ۲۰۱۸ در کنار افزایش فعالیت بخش پتروشیمی آمریکا از رشد تقاضای نفت حمایت می‌کنند. براساس گزارش آژانس، در سال‌جاری شاهد تفاوت بزرگی در رشد تقاضای نفت در دو بازار بزرگ نفت بودیم. درحالیکه تقاضای نفت در بازار آمریکا در سه فصل ابتدایی تغییر چندانی نداشته، تقاضای چین در این بازه زمانی به‌طور متوسط روزانه ۶۰۰ هزار بشکه افزایش یافته است. در سال ۲۰۲۰ انتظار می‌رود رشد تقاضای نفت آمریکا به ۱۹۰ هزار بشکه در روز و برای چین به ۳۷۵ هزار بشکه در روز برسد.
کاهش فعالیت پالایشگاه‌ها
در بخش دیگری، آژانس بین‌المللی انرژی به فعالیت پالایشگاه‌ها پرداخته است. تقاضای پالایشگاهی برای اولین بار از سال ۲۰۰۹ در سال‌جاری کاهش یافته؛ هرچند که این کاهش تنها ۹۰ هزار بشکه در روز بوده است. پیش‌بینی می‌شود که پس از وقفه ایجاد شده در سال‌جاری میلادی، سال آینده شاهد رشد قابل‌توجه در میزان فعالیت پالایشگاه‌های جهان باشیم. رشد تقاضای روزانه نفت توسط پالایشگاه‌ها و نیروگاه‌ها در سه ماه سوم سال ۳۰۰ هزار بشکه کاهش یافته است. IEA با اشاره به اینکه احتمالا در سه ماه پایانی سال با وجود بهبود نسبت به فصل سوم، افت فعالیت پالایشگاه‌ها ادامه یابد، می‌گوید این ارقام چرایی ضعف در قیمت‌های بازار نفت در سال ۲۰۱۹ را توضیح می‌دهد. آژانس این کاهش فعالیت را به چرخه طبیعی پالایشگاه‌ها مربوط می‌داند که بعد از یک دوره تولید شدید فعالیت خود را کاهش می‌دهند تا انبارهای محصولات تولیدی خود را تخلیه کنند. جهش قابل‌توجه در فعالیت پالایشگاه‌ها در سال آینده تحت‌تاثیر اجرای قوانین جدید حمل‌ونقل دریایی از ابتدای سال ۲۰۲۰ رخ خواهد داد.اما بهبود در تقاضا برای نفت تاثیر خود را در موجودی انبارهای نفتی نشان داده است. براساس گزارش IEA، موجودی انبارهای نفتی کشورهای OECD (سازمان همکاری و توسعه اقتصادی) بعد از ۵ ماه رشد مداوم در ماه سپتامبر ۹/ ۳۸ میلیون بشکه کاهش یافته و به کمتر از ۳ میلیارد بشکه رسیده است. با این حال این ذخایر همچنان ۵/ ۲۱ میلیون بشکه بیشتر از متوسط پنج ساله خود بودهاند. آژانس همچنین مدعی شده که در ماه اکتبر ایران یک نفتکش به تعداد نفتکش‌هایی که برای ذخیره‌سازی نفت روی آب استفاده می‌کند، افزوده و تعداد آنها به ۲۷ فروند رسیده است. با این حال موجودی نفت انبار شده روی آب در سطح جهان در این ماه ۶ میلیون بشکه در روز کاهش یافته و به حدود ۶۴ میلیون بشکه رسیده است.
دو برآورد متفاوت از تقاضا برای نفت اوپک
رشد عرضه در کنار ضعف تقاضا به افزایش موجودی انبارهای نفتی و رسیدن آن به بیشتر از متوسط ۵ ساله منجر شده، این خود به آرامش در بازار نفت کمک کرده است. اما با وجود این آرامش آژانس بر این باور است که روزهای پر استرسی برای اوپک و متحدانش در راه است. براساس گزارش این سازمان، رشد موجودی انبارهای نفتی در پی رشد عرضه نفت کشورهای غیرعضو اوپک، کشورهای عضو اوپک پلاس را در نشست آتی این سازمان با نگرانی مواجه خواهد کرد، چراکه این کشورها با رقابت روز افزونی در بازار نفت مواجه خواهند بود. آژانس بین‌المللی انرژی اعلام می‌کند که تقاضا برای نفت اوپک در سال آینده میلادی ۹/ ۲۸ میلیون بشکه در روز خواهد بود که حدود یک میلیون بشکه در روز کمتر از تولید کنونی این سازمان است. با این حال این سازمان تاکید می‌کند باید توجه داشت «در شرایطی که اقتصاد جهانی بسیار شکننده به‌نظر می‌رسد یک عرضه مداوم و مناسب در بازار نفت می‌تواند به اقتصاد بسیار کمک کند.»
اما برآورد آژانس اختلاف فاحشی با آنچه که اوپک در گزارش ماهانه خود از میزان تقاضا برای نفت تولیدی اعضای این سازمان در سال ۲۰۲۰ اعلام کرده، دارد. اوپک که گزارش ماهانه خود را یک روز پیش از آژانس بین‌المللی انرژی منتشر کرده بود، هرچند بر کاهش تقاضا برای نفت این سازمان در سال ۲۰۲۰ تاکید کرده اما بر این باور است که این مقدار تنها ۷۰ هزار بشکه از تولید کنونی این سازمان کمتر است. اوپک بر این باور است که تقاضا برای نفت این سازمان در سال ۲۰۲۰ به حدود ۵۸/ ۲۹ میلیون بشکه در روز خواهد رسید که حدود ۷۰۰ هزار بشکه بیشتر از میزان برآورد شده از سوی آژانس است. از طرف دیگر اوپک مجموع تولید اعضای خود را در ماه اکتبر ۶۵/ ۲۹ میلیون بشکه در روز اعلام می‌کند که از رقم برآورد شده از سوی آژانس ۲۵۰ هزار بشکه کمتر است. بنابراین براساس داده‌های اوپک میزان تقاضا برای نفت این سازمان در سال ۲۰۲۰ تنها ۷۰هزار بشکه کمتر از سطح تولید کنونی آن است.اوپک میزان تقاضا برای نفت در سال‌جاری را مانند آژانس یک میلیون بشکه در روز و در سال ۲۰۲۰ را ۱۰۰ هزار بشکه کمتر و ۱/ ۱ میلیون بشکه در روز اعلام کرده است. اوپک رشد تولید کشورهای غیرعضو اوپک را در سال ۲۰۱۹ حدود ۸۳/ ۱ میلیون بشکه در روز و در سال ۲۰۲۰ حدود ۱۷/ ۲ میلیون بشکه در روز دانسته است.
بازار خوش‌بین به مذاکرات تجاری
با وجود گزارش‌های نگران‌کننده‌ای که در روزهای پایانی هفته گذشته منتشر شد، بازار نفت خوش‌بین به مذاکرات تجاری رشد قیمت را به ثبت رساند و در سطوح نزدیک به اوج دوماهه معامله شد. قیمت نفت برنت روز جمعه بیش از یک دلار معادل ۶/ ۱ درصد افزایش یافت و به ۳/ ۶۳ دلار بر بشکه رسید. نفت‌خام آمریکا نیز ۹۵ سنت معادل بیش از ۶/ ۱ درصد افزایش یافت و حدود ۷/ ۵۷ دلار بر بشکه معامله شد. بازدهی هفتگی WTI با رشد ۸/ ۰درصد و برنت با رشد ۳/ ۱ درصد همراه شد. آن‌طور که بلومبرگ گزارش می‌دهد، لری کودلو، مشاور اقتصادی کاخ سفید اواخر روز پنجشنبه از رسیدن مذاکرات بین دو کشور چین و آمریکا به مراحل نهایی خبر داده بود. علاوه بر این آن‌طور که مانیش راج، مدیرمالی شرکت ولاندرا انرژی به مارکت واچ گفته، قیمت‌های نفت تحت‌تاثیر اظهارات روز جمعه ویلبر راس، وزیر بازرگانی آمریکا قرار گرفته است. راس اعلام کرده بود که مذاکره‌کنندگان اکنون به جزئیات نهایی رسیده‌اند. هرگونه توافق تجاری با چین نگرانی‌ها پیرامون تقاضا برای نفت را برطرف کرده و برای بازارهای نفت بسیار خوش‌بینانه خواهد بود. این اخبار باعث شد که آمار مربوط به رشد موجودی انبارهای نفتی که روز چهارشنبه توسط اداره اطلاعات انرژی آمریکا منتشر شده بود، تحت‌تاثیر قرار بگیرد. موجودی انبارهای تجاری نفت آمریکا ۲/ ۲ میلیون بشکه در هفته منتهی به ۸ نوامبر افزایش یافته و به ۴۴۹ میلیون بشکه رسیده است. این چهارمین هفته متوالی است که حجم این ذخایر افزایش می‌یابد.در این میان اما برآوردها از تصمیم اوپک در نشست آتی این سازمان در ۵ و ۶ دسامبر برای تعمیق و تمدید توافق نفتی افزایش یافته است. درحالیکه برخی زمزمه‌ها مبنی بر مخالفت اوپک با تغییر در توافق نفتی منتشر شده، پوتین رئیس‌جمهور روسیه از همراهی کشورش با اوپک حمایت کرده است. به‌نظر می‌رسد، در هفته‌های آینده اخبار مربوط به مذاکرات تجاری و توافق نفتی اوپک و متحدانش مهم‌ترین عامل اثرگذار بر بازار نفت خواهند بود.
سرمایه گذاران امیدوارند که قرنطینه های کرونایی در چین به پایان برسند - 18.5.2022
اصلاح قیمت شاخص دلار آمریکا در روز سه شنبه ادامه پیدا کرد زیرا دربارۀ سایر ارزها اخبار مثبتی منتشر شدند. یورو در طی سه روز گذشته به شدت تقویت شد زیرا نمایندگان بانک مرکزی اتحادیۀ اروپا (ECB) دربارۀ لزوم اتخاذ سیاست پولی انقباضی اظهارنظر کردند. سرمایه گذاران منتظر هستند تا در نشست 21 ژوئیۀ بانک مرکزی اتحادیۀ اروپا، برنامۀ بازخرید دارائی اروپایی به پایان برسد و نرخ بهره از 0% به 0.25% افزایش پیدا کند. احتمالاً در نشست بعدی در نهم ژوئیه نرخ بهره در 0% ثابت باقی خواهد ماند. آمار مربوط به بازار کار بریتانیا خوب منتشر شدند به همین دلیل پوند انگلیس تقویت شد. دلار استرالیا تقویت شد زیرا صورتجلسۀ نشست ماه آوریل بانک مرکزی استرالیا (RBA) منتشر شد. سرمایه گذاران از این موضوع صرف نظر نمی کنند که بانک مرکزی استرالیا در نشست بعدش در هفتم ژوئن نرخ بهره 0.35 درصدی اش را مجدداً افزایش دهد. سرمایه گذاران امیدوارند که قرنطینه های کرونایی در چین به پایان برسند که این موضوع از قیمت های نفت و طلا حمایت می کند. به دلیل انتشار اخبار شرکتی و آمار اقتصادی خوب، شاخص های سهام ایالات متحده رشد دارند.
اخبار فارکس
| جفت ارز | تغییر |
| EUR/USD | -0.41% |
| GBP/USD | -0.89% |
| USD/JPY | -0.14% |
شاخص دلار آمریکا در روز سه شنبه برای سومین روز متوالی ریزش داشت درحالیکه قبلش به بالاترین سطح طی 20 سال اخیر رسیده بود. این می تواند یک اصلاح قیمت تکنیکی باشد. جروم پاول، رئیس فدرال ریزرو، گفت که فدرال ریزرو تا زمانیکه نرخ تورم سالیانه که در آوریل 8.3% افزایش داشت مهار شود به سیاست پولی انقباضی اش ادامه خواهد داد به همین دلیل دلار آمریکا تقویت شد. یورو در طی سه روز گذشته به شدت تقویت شد زیرا نمایندگان بانک مرکزی اتحادیۀ اروپا (ECB) دربارۀ لزوم اتخاذ سیاست پولی انقباضی اظهارنظر کردند. سرمایه گذاران منتظر هستند تا در نشست 21 ژوئیۀ بانک مرکزی اتحادیۀ اروپا، برنامۀ بازخرید دارائی اروپایی به پایان برسد و نرخ بهره از 0% به 0.25% افزایش پیدا کند. احتمالاً در نشست بعدی در نهم ژوئیه نرخ بهره در 0% ثابت باقی خواهد ماند. آمار مربوط به بازار کار بریتانیا خوب منتشر شدند به همین دلیل پوند انگلیس تقویت شد. دلار استرالیا تقویت شد زیرا صورتجلسۀ نشست ماه آوریل بانک مرکزی استرالیا (RBA) منتشر شد. سرمایه گذاران از این موضوع صرف نظر نمی کنند که بانک مرکزی استرالیا در نشست بعدش در هفتم ژوئن نرخ بهره 0.35 درصدی اش را مجدداً افزایش دهد.
بیت کوین سطح روانی 30,000 دلار را حفظ کرده است و در روزهای اخیر در کانال قیمت بین 28,500 و 31,500 دلار نوسان دارد. یک عامل منفی قوی برای کل بازار کریپتو سقوط رمزارز TerraUSD است. از طرف دیگر مرکز مالی جایگزین کمبریج گزارش داد که علی رغم سختگیری های مسئولین چینی، سهم چین در استخراج جهانی رمزارز در ژانویه 21.1% بوده است، انتشار این گزارش از بازار رمزارز حمایت کرد زیرا چین اکنون رتبۀ دوم را در استخراج رمزارز در جهان دارد و رتبۀ اول متعلق به ایالات متحده با سهم 37.9% است. رتبۀ سوم نیز به قزاقستان با سهم 13.2% می رسد. سهم روسیه در استخراج رمزارز در جهان از 11.9% در ژوئیۀ 2021 به 4.7% در ژانویۀ 2022 کاهش پیدا کرد. بن برنانکی، رئیس قبلی فدرال ریزرو، دربارۀ بازار رمزارز گفت که به دلیل افزایش تورم و وجود رکود اقتصادی، رمزارزها می توانند تبدیل به یک جایگزین برای پول شوند. وی همزمان تاکید کرد که رمزارزها ماهیت سفته بازانه دارند و مناسب نگهداری به منظور افزایش ارزش نیستند و باید تحت نظارت های شدید قانونی قرار بگیرند.
اخبار بازار سهام
| شاخص ها | تغییر |
| داو جونز | +1.34% |
| S&P 500 | +2.02% |
| نزدک | +2.76% |
| شاخص دلار آمریکا | +0.3% |
بازار سهام ایالات متحده دیروز افزایش قیمت داشت زیرا آمار اقتصادی مربوط به خرده فروشی و تولید صنعتی در ایالات متحده در آوریل مثبت بودند. ظرفیت تولید افزایش ناگهانی 79 درصدی داشت و به بالاترین سطح از 2007 تاکنون رسید. افزایش خرده فروشی باعث شد تا سهام تسلا و آمازون به ترتیب 5.1% و 4.1% افزایش داشته باشند. سهام بخش خرده فروشی افت داشتند زیرا Walmart راهبرد درآمدی اش برای کل سال را کاهش داد و سهامش 11.4% کاهش قیمت پیدا کرد که بیشترین کاهش روزانه از سال 1987 تاکنون محسوب می شود. سهام Citigroup رشدی 7.6 درصدی داشت. زیرا گزارش شد که صندوق سرمایه گذاری Berkshire Hathaway که متعلق به میلیاردر و سرمایه گذار مشهور، وارن بافت، است 3 میلیارد دلار از سهام Citigroup را خرید. آمار مربوط به جواز ساخت و شروع ساخت مسکن امروز در ایالات متحده منتشر می شوند. پیش بینی می شود که این آمار منفی باشند ضمن اینکه قراردادهای آتی برای شاخص های سهام ایالات متحده اکنون با ریزش معامله می شوند. امروز در ایالات متحده گزارش های درآمدی فصلی Cisco, Lowe's, Target و سایر شرکت ها منتشر خواهند شد.
اخبار بازار کالا
| کالاها | تغییر |
| نفت | +1.62% |
| نفت برنت | +1.32% |
| گاز طبیعی | -0.59% |
| مس (COPPER) | -0.83% |
قیمت نفت در روز سه شنبه تغییر نداشت. قیمت نفت وست تگزاس اینترمدیت (WTI) به بالاترین سطح طی 2 ماه اخیر رسید اما همینک حرکت اصلاحی ریزشی دارد. عامل اصلی منفی برای قیمت ها این بود که شرکت آمریکایی Chevron Corp شروع به تولید نفت در ونزوئلا کرد. ممکن است مسئولین آمریکایی تحریم های اقتصادی علیه ونزوئلا را کاهش دهند. ضمن اینکه کشورهای اتحادیۀ اروپا موافق توقف خرید نفت از روسیه نیستند. مذاکرات در این خصوص در 30 و 31 ماه مه ادامه خواهند داشت. کاهش تعداد مبتلایان به کرونا در شانگهای یک عامل مثبت برای قیمت نفت محسوب می شود زیرا باعث می شود تا قرنطینه های کرونایی در چین به پایان برسند و تقاضا برای هیدروکربن ها افزایش پیدا کند. ضمن اینکه، موسسۀ نفتی آمریکا گزارش داد که ذخایر نفتی ایالات متحده در هفتۀ گذشته 2.44 میلیون بشکه کاهش داشتند.
اخبار بازار طلا
| فلزات | تغییر |
| طلا | -0.25% |
| نقره | -0.54% |
قیمت های فلزات گرانبها دیروز اندکی کاهش داشتند همزمان شاخص دلار آمریکا نیز افت داشتند که معمولاً چنین اتفاقی بطور همزمان برای شاخص دلار و فلزات گرانبها رخ نمی دهد و این دو خلاف جهت یکدیگر حرکت می کنند. اساساً سرمایه گذاران از فلزات گرانبها به عنوان جایگزین برای دلار آمریکا استفاده می کنند. اما همینک طلا به دلیل افزایش نرخ بهره توسط فدرال ریزرو تحت فشار قرار دارد. CME FedWatch پیش بینی کرده است که 90% احتمال دارد فدرال ریزرو در نشست 15 ژوئن نرخ بهره را افزایش دهد و سرمایه گذاران انتظار دارند که فدرال ریزرو نرخ بهره را با 0.5% افزایش از 1% به 1.5% برساند. آمار خوب مربوط به تولید صنعتی در ایالات متحده از قیمت های نقره، پالادیوم و پلاتینیوم حمایت کرد زیرا در تولید محصولات شیمیایی، خودرو و لوازم الکترونیک از این فلزات استفاده می شود. احتمال پایان قرنطینه های کرونایی در چین می تواند موجب افزایش تقاضا برای فلزات گرانبها شود.
سطوح تجارت هفتگی WTI
📋آنالیز AUDUSD:بی اثر شدن خوشبینی ها نسبت به مذاکرات تجاری امریکاو چین بروی دلار استرالیا فشار وارد کرده و در طرفی دیگر شاخص دلار بالای نرخ 98 در حال عشق بازی هست.این جفت ارز در حال ادامه نزول خودشه و به زیر نرخ 0.69نفوذ کرده،تا در واقع پایین ترین سطح خود از اوایل ماه جون رو لمس کنه(نرخ 0/6870).با توجه به خبر جدید از مذاکرات تجاری امریکا و چین حال و هوای بازار ،نسبت به بهبود مذاکرات نا امید کننده شده.امروز دوناد ترامپ در توییت خودش به دولت چین هشدار داده که منتظرنتیجه انتخابات سال 2020 ریاست جمهوری نباشن،یا توافق خوبی بدست خواهد اومد و یا توافقی حاصل نخواهد شد.او در مصاحبه تلوزیونی هم گفته مطمئن نیست که پیشمهاد چینی ها رو قبول کنه.داده های امروز ایالات متحده امریکا مخصوصا شاخص مورد علاقه فدرال رزروCORE PCE در برآورد سالیانه به عدد 1/6 درصد رسیده که نسبت به دوره قبل بهتر شده،اما نسبت به انتظارات بازار 0/1 رو ثبت کرده.شاخص اطمینان مصرف کننده هم از 121/5دوره قبل به 135/7 درماه جولای جهش کرده.اگر چه واکنش بازار به داده ها خنثی بوده چراکه معامله گران از هرگونه تصمیم بلند مدت پیش از بیانیه مهم فردا شب فدرال رزور..
📋آنالیز GBPUSD:
این جفت ارز بار دیگه اطراف نرخ 1/21 حمایت بدستآورده و با توجه به دادهعای اقتصادی بخش خدماتی انگلستان در سطوح خنثی معامله میشه.نزول ادامه دار در نرخ بازدهی اوراق قرضه امریکا ،شاخص دلار رو تضعیف کردهو نزول بیشتر جفت ارز رو محدود میکنه.اما نگرانی مداوماز برکسیت بدون توافق ممکنه ریزش مجدد پوند رو موجب بشه.از نکات مهمی که باید توجه کرد اینکه نشریه تلگراف اخیراگزارش داده که مشاور مخصوص بوریس جانسن گفته"قانون گذاران پارلمان قادر نخواهند بود تا جلوی برکسیت بدون توافق رو بگیرن"،این موضوع میتونه فشار رو بروی پوند افزایش بده.بهترین استراتزی فعلا خرید با احتیاط در دره و فروش در قله داخل کانال مربوطههست.هرگونه شکست رو به پایین از کانال میتونه پوند روبه نرخ 1/20 برسونه.و همچنیننقطه تلاقی کانالبا خط روند نزولی آبی میتونه محل عطفی در حرکت بعدی باشه.
دیدگاه شما