ویژگی‌های پول فیات چیست؟

کم کم حکومت های مرکزی در شهرها و جوامع جای معتمدان شهر را گرفتند و حواله های سنتی جای خود را به اسکناس های دولتی دادند.

پول چیست؟ تاریخچه پول در جهان

در تعریف ابتدایی، پول ، وسیله، شی، یا چیزی‌ست که انسان‌ها برای تسهیل در دادوستد خدمات و کالاها در راستای رفع نیازها و خواسته‌های خود از آن استفاده می‌کنند. که با داشتن یک هوش مالی می توانید به درستی دارایی های خود را مدیریت نمایید.

به‌صورت کلّی هر چیزی می‌تواند به عنوان‌پول مورد استفاده قرار گیرد.

در گذشته‌های دور، کالاها معمولاً به‌عنوان پول مورد استفاده قرار می‌گرفتند و در بسیاری کشورهای جهان طلا و نقره به‌عنوان پول رایج بودند.

در حال حاضر تقریباً تمام money مورد استفاده در تمامی کشورهای دنیا اصطلاحاً پول بی‌پشتوانه است که به پولی اطلاق می‌شود که دارای ارزش ذاتی نبوده و کنترل ارزش آن در اختیار حکومت است.

در بیش‌تر کشورهای دنیا پول در گردش دارای دو بخش پول مسکوک و پول بانکی است که پول بانکی اکثریت مقدار پول در گردش را تشکیل می‌دهد.

برای پول در حالت کلی می‌توان سه کارکرد متفاوت از هم برشمرد.

1. در کارکرد اول وسیله مبادله است.
2. کارکرد دوم، شمارندگی آن است. بدین منظور، پول کمیتی گسسته را به هر کالا یا خدمت نسبت می‌دهد و به کمک آن می‌توان دریافت ارزش یک کالا یا خدمت چقدر بیشتر از کالا و خدمتی دیگر است.
3. کارکرد سوم ذخیره‌سازی ارزش است؛ با کمک پول، یک تولیدکننده می‌تواند محصول تولیدی خود را بفروشد و پول حاصل از فروش آن را در آینده خرج کند؛ آینده‌ای که اگر می‌خواست تا آن زمان صبر کند، محصول از بین می‌رفت و دیگر ارزشی برای فروش نداشت.

تاریخچه پول

پولیس پولی بود که با مس ساخته می‌شد.

بعضی‌از علمای لغت می‌گویند کلمه پولس در آغاز در فنیقیه وضع شد و از آنجا به کشورهای دیگر سرایت کرد و کلمه فلوس که هنوز در برخی از کشورهای خاور نزدیک و خاورمیانه مصطلح است همین پولس است.

کلمه پول که در زبان فارسی امروزی متداول است از ریشه پولوس گرفته شده‌ است و بر خلاف تصور بعضی از ریشه فولاد نیست.

در جوامع اولیه ویژگی‌های پول فیات چیست؟ معمولاً مبادله کالا به صورت مبادله پایاپای انجام می‌گردید.

در چنین سیستمی معمولاً مقدار معینی از یک کالا با مقدار معینی از کالای دیگر به صورت پایاپای مبادله می‌گردید.

این سیستم تنها در اجتماع‌های کوچک قابل استفاده است و با بزرگتر شدن جوامع انسانی نیاز به مبادله به وسیله آن شکل گرفت. در قدیم معمولاً money یکی از کالاهای موجود در آن جامعه بود.

ضرب سکه

در تاریخچه پول ،کم کم استفاده از طال به عنوان ابزار معامله، جنبه عمومی گرفت و دولت ها به ضرب سکه های طال ویژگی‌های پول فیات چیست؟ و نقره روی آوردند.

صدور حواله به جای سکه

سکه های طال و نقره از زمان پیدایش، تا هزاران سال بعد به عنوان پول کاالیی رایج در میان مردم و دولت ها، نقش اساسی در تجارت داشتند.

اما این سکه ها نیز خالی از مشکل نبودند. نگهداری و حمل و نقل سکه ها توسط بازرگانان و تاجران، سختی ها و خطرات خاص خود را داشت.

که همین موضوع باعث پیدایش ”حواله“ در میان اقوام عرب شد. نحوه کارکرد حواله به این صورت بود که شخصی میتوانست بدهی خود را به شخص دیگری منتقل کند.

پیدایش و ترویج اسکناس

کم کم حکومت های مرکزی در شهرها و جوامع جای معتمدان شهر را گرفتند و حواله های سنتی جای خود را به اسکناس های دولتی دادند.

چین اولین کشوری بود که کاغذ را بسیار شبیه به شکل امروزی آن ابداع کرده و از آن استفاده می کرد به همین دلیل اولین اسکناس ها در قرن یازدهم میالدی در چین پدید آمدند.
چاپ اسکناس از قرن ۱۷ میالدی توسط بانک هایی در سوئد، انگلیس و بعد در سایر نقاط اروپا، ویژگی‌های پول فیات چیست؟ دوباره آغاز شد.

بانک های مرکزی

بانک ها به تدریج متوجه شدند که مردم اکثر تبادالت مالی خود را با استفاده از اسکناس ها انجام می دهند و کمتر کسی برای دریافت پول خود (سکه ها) به بانک مراجعه می کند

بانک داران به تدریج متوجه شدند که مردم تنها در مواقع خاصی برای دریافت سکه ها به بانک مراجعه می کنند و در اغلب اوقات بخش عظیمی از سپرده ها دست نخورده و راکد باقی می ماند.

بنابراین عده ای از بانکدار ها (همچون معتمدان شهرها که حواله صادر میکردند) به فکر چاپ اسکناس بی پشتوانه افتادند.

استاندارد طلا

تا مدت های طولانی، طلا تنها و بهترین پشتوانه برای پول هایی بود که در میان مردم دست به دست می گشتند.

چه زمانی که مردم با حواله های کاغذی کار می کردند و چه زمانی که بانک های مرکزی شکل گرفتند سکه فلزی یا اسکناسی که در دست مردم بود، سند مالکیت طلایی بود که در خزانه یا انبارها وجود خارجی داشت.

این سبک از انتقال ارزش تا زمانی که در محدوده یک کشور اعمال می شد، به خوبی کار خودش را انجام می داد.

اما وقتی پای مبادله این ارزش بین کشورهای مختلف به این میدان باز شد، شرایط تغییر کرد.

مسئولان هر کشور باید کاری می کردند که پول هایشان در کشورهای دیگر نیز از اعتبار کافی برخوردار باشند و تاجران خارجی با خیالی راحت و به سادگی از آن ها استفاده کنند.

در نتیجه، هر کشور باید یک روند استاندارد برای ارزش پولش در نظر می گرفت و آن را اعلام می کرد. به همین دلیل، مفهومی به نام “استاندارد طلا” در میان کشورهای مختلف شکل گرفت.

به این ترتیب که دولت هر کشور، یک نرخ مبادله ثابت را اعلام می کرد و در ازای دریافت مقدار مشخصی پول کاغذی یا سکه فلزی، مقدار ثابتی طلا می پرداخت.

پول در اقتصاد

در مفهوم اقتصادی پول بسیار متفاوت از تعریف عمومی آن است. حجم پول آثار کاملاً بارزی در اقتصاد داشته و بر نرخ تورم، بهره، بیکاری و تولید تأثیرگذار است.

در مفهوم اقتصادی پول واحدی برای اندازه‌گیری تولید اقتصادی و نیز واحدی برای ذخیره ارزش اقتصادی می‌باشد. پول رایج باید ۵ ویژگی داشته باشد:

1. مورد قبول عموم باشد.
2. بادوام باشد.
3. استفاده از آن آسان بوده و قابل تقسیم به قسمت‌های کوچکتر باشد.
4. دارای ارزش ثابت باشد.
5. تولید آن محدود باشد.

انواع پول

در بیشتر تاریخ، مورد استفاده در تمامی کشورهای دنیا، پول کالایی بوده‌است. حال آنکه اکنون در تمامی کشورهای دنیا پول فیات مورد استفاده قرار می‌گیرد.

پول کالایی

در این نوع هر کالایی می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. کالاهای رایج مورد استفاده فلزات نایاب مانند طلا و نقره یا مس بوده ولی گاهی مواد دیگری نظیر مواد غذایی، سنگ، سیگار و غیره نیز مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

پول بدون پشتوانه

پول بی پشتوانه یا (fait money)، پول دستوری یا فیات به ارز داخلی گویند که با وجود فقدان پشتوانه و فقدان ارزش ذاتی، ذولت آن را بعنوان پول رایج کشور معرفی می نماید.

نام آن واژه لاتین فیات به معنی بگذارید انجام گرفته شده است.

در گذشته بانک های مرکزی کشورهای مختلف با لحاظ داشتن پشتوانه، که بطور معمول ذخایر فیزیکی طلا و نقره بوده است، دست به انتشار اسکناس می زدند.

هر چند پول فیات یا بی پشتوانه فاقد ذخایر پشتوانه بوده و فقط بر اساس سیستم اعتمادی معامله می شود.

در حال حاضر اکثر قریب به اتفاق ارزهای دنیا فیات بوده و از آنجایی که انتشار و چاپ اسکناس در این سیستم فقط با صلاح دید دولت و بانک مرکزی بوده و فاقد پشتوانه فیزیکی است، تورم بالا و از بین رفتن اعتماد جامعه به دولت می تواند باعث بی ارزش شدن پول رایج کشور شود.
پس از منسوخ شدن سیستم استاندارد طلا ، سیستم پول فیات یا پول بی پشتوانه تنها سیستم رایج در دنیا است.

نحوه عملکرد پول بدون پشتوانه

ارزش پول بدون پشتوانه یا به خاطر اقدامات دولت برای حفظ ارزش پول است و یا اینکه دو سمت یک تراکنش بر سر قیمت و ارزش آن پول به توافق رسیده اند.

در گذشته دولت ها با ضرب سکه های طلا یا نقره و یا انتشار اسکناس هایی که می شد به طلا یا نقره تبدیل کرد، پول را وارد اقتصاد می کردند و این گونه ارزش آن همیشه حفظ می شود.

اما در دوره معاصر پول بدون پشتوانه معمول ترین در دنیاست.

از آنجایی که پول بدون پشتوانه هیچ پشتوانه کالایی ندارد، ریسک سقوط ارزش آن به خاطر تورم وجود دارد. ارزش آن می تواند در شرایطی که اقتصاد با ابر تورم مواجه است صفر شود.

اگر مردم دیگر به money ملی خود اعتقادی نداشته باشند، آن ارزشی نخواهد داشت. اما شرایط در پولهایی که پشتوانه طلا دارند متفاوت است. چونکه در چنین شرایطی پول ارزش ذاتی دارد که بر اساس طلا قیمت گذاری شده است.

مسکوکات

مسکوکات در واقع پول ضرب شده توسط حکومت می‌باشد که می‌تواند به صورت سکه یا اسکناس باشد.

پول بانکی

پولی است که در یک حساب بانکی بوده و قابل برداشت از شعب بانک یا دستگاه‌های خودپرداز است.

در تقریباً تمامی بانک‌های دنیا بانک از نظام بانکداری ذخیره کسری استفاده می‌کند که در آن بانک تنها بخشی از سپرده‌ها را به عنوان ذخیره نگه می‌دارد.

پول بانکی دارای این تفاوت با پول مسکوک است که اولاً به صورت غیر فیزیکی بوده و تنها یک عدد در دفترچه حساب صاحب حساب است و ثانیاً اینکه در صورت از بین رفتن آن مؤسسه بانکی، پول ذخیره شده در آن نیز از بین می‌رود.

سیستم بانکداری ذخیره کسری دارای خطرات تورمی زیادی است زیرا در هر بار پول جدیدی به پول در گردش هر کشور اضافه می‌شود.

در تمامی کشورها بانک مرکزی میزان ذخیره مورد نیاز بانک را مشخص می‌کند. پول در گردش هر کشور معمولاً مجموع پول مسکوک و پول درون حساب‌های بانکی است.

پیدایش و ترویج اسکناس

کم کم حکومت های مرکزی در شهرها و جوامع جای معتمدان شهر را گرفتند و حواله های سنتی جای خود را به اسکناس های دولتی دادند.

چین اولین کشوری بود که کاغذ را بسیار شبیه به شکل امروزی آن ابداع کرده و از آن استفاده می کرد به همین دلیل اولین اسکناس ها در قرن یازدهم میلادی در چین پدید آمدند .

ضمن اینکه حکومت چین در آن دوران، بسیار قدرتمند بود. طوری که برای ایجاد یک سیستم اقتصادی یکپارچه مردم را به تحویل سکه‌هایشان و دریافت اسکناس دولتی مجبور کرده و حقوق کارمندان خود را نیز با اسکناس پرداخت می‌کرد.

نام این اسکناس ها، همنام با سلسله حاکم بر چین (یوآن) بود.

بعد از این مغول ها هم در قرن ۱۳ و ۱۴ میلادی تصمیم به چاپ اسکناس گرفتند؛ چرا که مغول ها قلمرو بسیار وسیعی داشتند و سنگینی سکه ها، باعث می‌شد مالیات گرفتن از مردم و جمع آوری آن بسیار کار مشکلی باشد.

این اسکناس ها قطعات کاغذی نسبتاً بزرگی بودند که روی آنها تصویر سکه نقاشی شده بود و تنها وقتی ارزش داشت که امپراطوری مغول آنها را مهر می‌زد.

اولین اسکناسی که در ایران چاپ شد نیز در شهر تبریز و در دوران حاکمیت مغول ها بود که این اسکناس چاوه نام داشت اما به دلیل عدم پذیرش آن توسط مردم، پروژه اسکناس چاوه در ایران ناکام ماند.

می‌توان گفت نشر اسکناس، بیش از هر چیز نیازمند دو عامل بود: اقتدار حاکمیت، و اعتماد مردم به حاکمیت. اسکناس یوآن پس از حدود چهار قرن از بین رفت.

چرا که حاکمیت چین اقتدار خود را از دست داد و کمبود درآمد و مشکلات مالی کشور را با نشر اسکناس های بی پشتوانه جبران می‌کرد که در نهایت منجر به تورم گسترده در سراسر کشور، و رویگردانی مردم چین از اسکناس ها شد.

بعد از این دوره و اولین تجربه ناموفق، چاپ اسکناس از قرن ۱۷ میلادی توسط بانک هایی در سوئد، انگلیس و بعد در سایر نقاط اروپا، دوباره آغاز شد.

این بانک ها طلا و مسکوکات مردم را در خزانه خود نگهداری می‌کردند و معادل این ذخایر به چاپ اسکناس می‌پرداختند.

و کم کم با جلب اعتماد مردم به اسکناس ها، استفاده از اسکناس (ارز) در اغلب کشورهای دنیا رواج یافت.

ویژگی‌های اساسی پول

آنچه به عنوان پول می‌شناسیم، برای کارکرد صحیح و تأمین نیازهای اقتصادی، می‌بایست ویژگی‌های اساسی زیر را دارا باشد:

مانایی( Durability)

در مبادله پایاپای یا همان معاوضه مستقیم کالا با کالا، امکان خراب شدن محصولات وجود داشت، به طور مثال گوشت و دیگر اقلام خوراکی قابلیت نگه داری طولانی را نداشتند و مردم باید در مدت‌زمان کم کالایی که در اختیار داشتند را با یک کالای دیگر مبادله می‌کردند.

پول به دلیل ویژگی مانایی یا همان ماندگاری، در طول زمان فاسد نمی‌شود و می‌توان به راحتی از آن نگهداری کرد.

قابلیت حمل ( Portability )

یکی از ویژگی‌های مهم پول، قابل حمل بودن آن است.

در مبادله پایاپای امکان حمل و نقل کالا وجود نداشت و شخص نمی‌توانست کالای خود را به سادگی به شهر یا کشور دیگر ببرد، اما پول را به راحتی می‌توان با خود به جاهای مختلف برد.

تقسیم‌پذیری ( Divisibility )

در بسیاری از کالاهایی که مبادله می‌شوند، قابلیت تقسیم شدن به مقادیر کمتر وجود ندارد.

به طور مثال یک گوسفند زنده قابل تقسیم شدن به قطعات کوچک‌تر نیست و شخص مجبور است کالا را به طور کامل با کالای دیگر مبادله کند.

اما پول قابلیت تقسیم شدن به مقادیر کوچک‌تر را دارد و شخص می‌تواند از آن در معاملات کوچک و بزرگ استفاده کند.

یکنواختی ( Uniformity )

ارزش یک ابزار کشاورزی نو و کهنه متفاوت است ولی یک صد دلاری نو همان ارزشی را دارد که یک صد دلاری کهنه از آن برخوردار است.

پس از آنجا که تمام اسکناس‌های صد دلاری فارغ از سال تولید، رنگ و کیفیت چاپ، دارای ارزش یکسان هستند می‌توان نتیجه گرفت که این پول یکنواخت است.

پذیرش عمومی ( Acceptability )

اگر یک شخص برای خود و اطرافیانش اسکناسی طراحی و چاپ کند، هر چند که از پشتوانه مناسبی برخوردار باشد، مادامی که مورد پذیرش عموم مردم قرار نگرفته باشد نمی‌توان از آن به عنوان پول نام برد.

معیار ارزش‌گذاری (valuation criterion)

بسیاری از انواع دارایی هستند که علیرغم پذیرش عامه، نمی‌توان از آن‌ها به عنوان پول نام برد.

مثلاً سکه بهار آزادی برای همه قابل پذیرش است ولی پول نیست چون هنگام خرید و فروش کالا هیچ فروشنده‌ای قیمت کالا را بر حسب سکه بهار آزاری اعلام نمی‌کند.ویژگی‌های پول فیات چیست؟

پس یکی از ویژگی‌های پول این است که هنگام معامله کالاها معیار ارزش‌گذاری آن کالا باشد.

عرضه محدود (Limited supply)

در مورد پول‌های فلزی به دلیل آنکه حداقلی از ارزش در فلزی که سکه با آن ضرب شده نهفته است، امکان عرضه نامحدود وجود ندارد .

اما در مورد اسکناس‌ های کاغذی، امکان چاپ و عرضه نامحدود توسط بانک های مرکزی وجود دارد و درصورت عرضه نامحدود پول (به دلیل ثابت ماندن تولید ناخالص ملی کشور و افزایش تقاضای ناشی از عرضه بیشتر پول)، اثرات تورمی و ابرتورمی به مرور در اقتصاد ظاهر خواهند شد که در نهایت به کاهش ارزش پول و کاهش پذیرش عمومی آن می‌انجامد.

ارز دیجیتال ملی چیست و چه تفاوتی با پول فیات دارند؟/تجزیه و تحلیل

با تولد ارز های دیجیتال و ورود آن ها به دنیای مالی سیر عظیمی از توجهات را به خود جلب کرد. عده زیادی از این ارز ها حمایت کرده و دارایی های خود را در این حوزه با خرید ارز های گوناگون به اشتراک گذاشتند. حجم بالایی از تراکنش ها در کنار نوسانات پی در پی آن ها بالااست. و همین امر موجب تعجب و البته ترس دولت ها از وجود این ارز ها در بازار مالی را ایجاد کرد.

در این مقاله در مورد ارز دیجیتال ملی توضیح خواهیم داد. این که این ارز ها ماهیتا چه ارز هایی هستند، چه تفاوتی با پول فیات خواهند داشت. و چه ضرورتی برای تولد آن ها در دنیای مالی دیده میشود. با ما همراه باشید تا در ادامه به نتایج مورد نظر دست یابیم.

ماهیت ارزدیجیتال و طرح سوال!

ارز های دیجیتال با یک ویژگی و دو هدف مهم به دنیای مالی ورود پیدا کرده اند. اول از همه آن ها ویژگی “استخراج” را دارند. یعنی ارز های دیجیتال مانند طلا با صرف توان استخراج میشوند. پس از آن این ارز ها به دو هدف مهم یکی خاصیت “نامتمرکز ” و دیگری “انتقال ارز در بالاترین سرعت در تمام دنیا بدون صرف هزینه های مالی و زمانی اضافه ” به میدان آمده اند.

وقتی یک دارایی بر اساس هدف تمرکز زدایی پایه ریزی میشود. یعنی کنترل آن به دست هیچ نهادی نیست. و مستقیما میان دو کاربر بدون هیچ واسطه ای مبادله میشود. و یا انتقال پول در بالاترین سرعت بدون پرداخت هزینه ای اضافی تنها با حذف واسطه های بانکی قابل دست یابی است.

حال سوال اینجا است که ارز دیجیتال ملی چیست و پلتفرم آن چگونه بنا شده که بتواند اهداف اصلی این نوع دارایی ها را محقق کند؟

ارز دیجیتال ملی

ساده ترین تفسیر که میتواند به ذهن کاربران آید. یک ارز بر پایه بلاک چین که تنها نام آن “ملی” است. مانند بیت کوین و یا اتریوم که ارز هایی نامتمرکز اند. که نام آن ها میتواند از اسامی خوراکی ها و یا کلمه “ملی” باشد. اما داستان به این سادگی ها نیست. نحوه کارکرد ارز های دیجیتال ملی تا حد زیادی دارای ابهام است. کشور های زیادی به فکر توسعه ارز دیجیتال ملی خود هستند. که از میان آن کارکرد پلتفرم کشور چین به عنوان پیشتاز در توسعه یوان دیجیتال و کشور ایران را برای ریال دیجیتال بررسی خواهیم کرد.

ارز دیجیتال ملی ایران

ریال ملی که برای اولین بار از سمت مسئولین کشور ایران معرفی شد. و ویژگی‌های پول فیات چیست؟ مدل خاصی از سمت مسئولین برای کارکرد آن ها استنباط نشد. اما با این وجود در ابتدا ریال دیجیتال برای مبادلات مالی بین دو بانک در نظر گرفته شد. و در ادامه فاز دوم این دارایی برای مبادلات خرد در میان مردم در نظر گرفته شد.

برای تهیه ارز دیجیتال ملی مردم باید با پرداخت ریال و ثبت تمامی اطلاعات شناسایی خود ریال دیجیتال را دریافت کنند. این ارز ها در اختیار موسسات دولتی است. و مبنای آن ها بر پایه بلاک چین اختصاصی است. کاربران این شبکه نیز توانایی کار در انجام تراکنش های خرد را خواهند داشت.

علاوه بر آن لازم است بدانید که این ارز مانند پول فیات است. پشتوانه ای ندارد و علاوه بر آن استخراج نمیشود. تراکنش های مالی در بین کاربران متن باز نیست و تحت کنترل دولت است. ریال دیجیتال که به عنوان ارز دیجیتال ملی است. پس از قرارگیری در دسترس کاربران، شامل مالیات نیز خواهد شد. یعنی در هر تراکنش مالی کاربران مالیات آن لحاظ و از آن کسر خواهد شد.

ارز دیجیتال ملی چین

یوان دیجیتال از سال 2014 تا کنون در حال تکمیل پروژه است. چینی ها با توسعه ارز دیجیتال ملی، قصد جایگزینی آن به عنوان دارایی اصلی کشور را ندارند. بلکه آن را به عنوان ارزی مکمل درساختار مالی این کشور در نظر گرفته اند. یوان دیجیتال پروژه ای است برای کارکرد داخلی و به منظور سهولت در انجام تراکنش های مالی داخلی طراحی شده است. بر خلاف عقاید رایج این ارز قصد رقابت با دلار را ندارد.

توسعه دهندگان چینی این ارز را بر مبنای قرارداد های هوشمند معرفی کرده اند. نام توکن یوان دیجیتال e-CNY است. پلتفرم یوان دیجیتال بر اساس ثبت اطلاعات تراکنش ها به حالت متن باز طراحی شده است. توسعه دهندگان تلاش برای ارائه یوان دیجیتال در چارچوب ارز های دیجیتال را داشته اند.

این ارز ها در ابتدا از سمت بانک مرکزی در میان واسطه های بانکی توزیع و در میان آن ها به گردش در آمده و سپس در اختیار مردم برای انجام تراکنش ها قرار خواهد گرفت. پس از وضع این دو فاز، هم اکنون به صورت طرح آزمایشی توکن e-CNY در اختیار کاربران در حال تست میباشد.

آیا یوان دیجیتال بر پایه ارز های دیجیتال نامتمرکز است؟

با نگاه جزعی به اطلاعاتی که توسعه دهندگان یوان دیجیتال برای این ارز به عنوان مکمل پول رسمی دولت چین ارائه داده است. سوال چالش بر انگیز این است که آیا چین توانسته ارزی ارائه کند که بر مبنای خواسته طرفداران رمز ارز ها باشد؟ و یا به بیان دیگر آیا یوان دیجیتال بر چارچوب ارز های دیجیتال عدم تمرکز بر داریی های مردم را دارد؟

پاسخ به این سوال منفی است. با این که چینی ها در توسعه یوان دیجیتال تلاش بر تحقق انتظارات کاربران را داشته اند. اما باید عنوان کنیم که یوان دیجیتال تنها یک ارز دیجیتال است. و رمز ارز نیست. با وجود قوانین به نسبت خوب اما باید گفت که هیچ کدام از تراکنش ها ناشناس نیستند. و کنترل دیتای اطلاعات در دست دولت است. به نوعی میتوان این گونه عنوان کرد که:

یوان دیجیتال یک ارز همگام سازی شده با شرایط مدرن پول است.

ضرورت تولد ارزدیجیتال ملی چیست؟

هم اکنون پلتفرم های زیادی از ارز های دیجیتال در حال فعالیت در این فضای مالی هستند. که هر کدام از آن ها برای حل مشکلی در پلتفرم های کریپتوکارنسی به بازار ارائه شده اند. مردم و یا به عبارتی دقیق تر کاربران این حوزه مالی با حمایت از این ارز ها به آن ها اعتبار داده و از طرفی سرمایه های خود را با انجام معاملات که دست خوش نوسانات است را چند برابر میکنند.

“حذف واسطه ها” بزرگ ترین مشکل و ایراد ارز های دیجیتال از دید دولت ها است. بانک ها و موسسات مالی که خود واسطه های مالی هستند. از حذف شدن خود از یک میدان مالی پر درآمد اتفاق خوشایندی نخواهد بود. به همبن دلیل با دلیل تراشی های گوناگون به دنبال جلوگیری از رشد ارز های دیجیتال و یا قراردادن پلتفرم های مالی در حوزه کنترل خود خواهند بود.

کشور چین به عنوان کشور پیشتاز مخالفت های شدید خود را برای توسعه رمز ارز ها اعلام کرده است. هم اکنون در تاریخ نگارش این مقاله استفاده و سرمایه گذاری بر روی این ارز ها ممنوع اعلام شده است. و دولت چین به مردم خود توصیه کرده که در صورت مشاهده سرمایه گذاری بر روی ارز های دیجیتال مسئولیت دارایی مردم به عهده خودشان است.

در نهایت ارز های دیجتال ملی متمرکز اند یا نامتمرکز؟

ارزی نامتمرکز است که کنترل داده و دارایی به دست نهاد خاصی نباشد. برای انجام تراکنش ها وابسته واسطه ای نباشد. و تنها میان دو نفر خریدار و فروشنده رد و بدل شود. ارز های دیجیتال ملی پول هایی طراحی شده به حالت مجازی هستند. این ارز ها خاصیت استخراج شدن را در خود ندارند. یعنی دولت آن ها را طراحی و به آن ها اعتبار میدهد.

این ارز ها به نوعی یک نماینده و یا یک مکمل مالی برای پول های فیات اند که مدرنیزه شده اند. با این حساب میتوان این گونه نتیجه گیری کرد که زمانی که یک نهاد دارایی را طراحی میکند. و به آن اعتبار میبخشد. به طبع کل دیتا بیس آن نیز را در اختیار دارد. و تمامی اطلاعات ترانش ها و … را تحت کنترل خود خواهد داشت.

ارز دیجیتال ملی ورژنی جدید از پول فیات است. که مدرنیزه شده و ایجاد امنیت بیشتر برای نیاز جامعه پول به بازار ارائه شده اند. علاوه بر آن این ارز ها یک سپر دفاعی برای نهاد های مالی دولت است. که بتوانند کنترل پول (هرچند با جزییات کمتر) در اختیار بگیرند.

سیاست کاری دولت بر مبنای نیاز جامعه روز به حالت آهسته پیش روی میکند. دولت تا جایی که بتواند رضایت تقریبی مردم را به خود جلب کند پلتفرم مالی خود را توسعه میدهد. اما پیش بینی نمیشود که دولت ها به راحتی به مردم اجازه دسترسی کامل به دارایی ها و حذف پول فیات از دسترس خود را دهند.

پشتوانه پول و ارزهای دیجیتال چیست؟

براساس یک پیش فرض قدیمی هر اسکناس نماینده مقدار مشخصی از طلا یا فلزات گران بها به حساب می‌آید که در خزانه موجود است،.به همین دلیل در مواجهه با دنیای ارزهای دیجیتال، سوالاتی در رابطه با پشتوانه ارزهای دیجیتال مطرح می‌شود.

ما در این مقاله سعی داریم به این سوالات پاسخ دهیم با ما همراه باشید.

احتمالا این ادعا به راحتی قابل اثبات باشد که اگر از اکثر مردم راجع به ارزهای دیجیتال سوال شود در جواب فقط خواهند گفت: بیت کوین؟و دیگر تمام.

میگویید نه؟ امتحان کنید…

امروزه با وجود اینکه قریب به 8000 ارز دیجیتال مختلف وجود دارد اما اکثریت ، ارز دیجیتال را فقط بیت کوین می دانند باید بگوییم که هر بیت کوینی ارز دیجیتال است اما هر ارز دیجیتالی بیت کوین نیست.

همه‌ی ارز های دیجیتال براساس یک بستر و زیربنای مشخص در حال فعالیت هستند ، تکنولوژی بلاک چین نقش این زیربنا را ایفا می کند.

بلاک چین ساختاری زنجیروار از بلاک هاست که به افراد اکه امکان ذخیره سازی امن اطلاعات را فراهم می آورد بدون آنکه امکان ایجاد تغییر در محتوای ثبت شده آن وجود داشته باشد.

یکی از ویژگی های خارق العاده بلاک چین غیرمتمرکز بودن آن است این یعنی هیچ فرد یا سازمان دولتی در کنترل آن نقش ندارد و تراکنش ها توسط تک تک کاربران بصورت آنلاین تایید و اعتبار دهی می شود، بله درست متوجه شدید این گرایش به ارزهای دیجیتال که روز به روز پررنگ تر هم می شود دلیل امنیت شبکه است یک امنیت جمعی که همه کاربران به سهم خود در ایجاد و حفظ آن نقش دارند.

پول فیات (Fiat Money) یا بدون پشتوانه

پول فیات در تعریف‌ها به‌عنوان پول بدون پشتوانه معرفی می‌شود. آن‌چیزی که در بازار فارکس نیز مبادله می‌شود همین ارزهای فیات هستند که نسبت به هم مبادله می‌شوند. اما سوال این است که پول فیات واقعا بدون پشتوانه است؟

در جواب این سوال می‌توان گفت که پشتوانه ارز فیات هر کشوری حکومت و دولت و اقتصاد آن کشور است و چیزی که به آن ارزش می‌دهد، مقبولیت عمومی مردم آن کشور است. یعنی اگر اقتصاد و قدرت دولت کشوری در دنیا قوی‌تر شود، باعث می‌شود تا نرخ ارز آن کشور نیز نسبت به سایر کشورهای دیگر بالاتر برود و دیگر نرخ تبدیل پول به ارز سایر کشورهای جهان یکسان نبوده و همواره درحال تغییر است.

مسئله مهم دیگری که به ارز یک کشور معنا می‌دهد، مقبولیت و حمایت عمومی مردم دنیا از آن ارز است. به‌عنوان مثال اگر مردم جهان همه باهم تصمیم بگیرند که دیگر از دلار برای مبادلات و تجارت خود استفاده نکنند، ارزش دلار در جهان به‌سرعت کاهش می‌یابد. به‌عنوان مثالی دیگر در کشور خودمان و بعد از انقلاب اسلامی، دولت و بانک مرکزی دستور جمع‌آوری پول‌های قدیمی را داد و شکل پول‌های جدید را به بازار ارائه داد. این مسئله با اقبال عمومی مردم مواجه شد و باعث شد تا پول‌های جدید جایگزین پول‌های قدیمی شده و وارد بازار شوند. اما اگر مردم پول‌های خود را به بانک مرکزی نمی‌دادند، قضیه فرق می‌کرد.

چاپ پول بدون پشتوانه و تاثیرات آن بر اقتصاد کشورها

بعد از این‌که پول‌های جهان به‌صورت فیات تبدیل شدند، بانک مرکزی هر کشور بنا به اقتضای شرایط سیاسی و اقتصادی کشورش تصمیم به چاپ پول بدون پشتوانه می‌کرد. اما این چاپ پول به تنهایی چیز بدی نیست. بگذارید برایتان مثالی بزنم. فرض کنید کشور دوست و برادر چین با ایران وارد معامله می‌شود و در ازای خرید نفت از ایران به ما یوان پرداخت می‌کند. کشور ایران نیز در مقابل واردات کالاهای اساسی مثل دسته بیل و خلال دندان از چین همان یوان‌ها را به چین بازمی‌گرداند. با فرض این‌که دولت چین برای خرید نفت از ایران آن مقدار یوان را چاپ کرده باشد، اگر تولید داخلی چین به اندازه مقدار پولی که برای خرید نفت چاپ کرده و دوباره وارد کشورش شده نباشد، باعث تورم شدید در چین خواهد شد. اما می‌بینیم که این‌طور نیست پس یعنی چاپ پول به خودی خود اقدام بدی هم نیست.

در این‌جا سوال پیش ‌می‌آید که اگر فرضیه فوق درست باشد اکنون باید در آمریکا با چاپ بی ‌رویه و بدون پشتوانه دلار، تورم بسیار شدید باشد و قیمت‌ها سر به فلک برسد؛ ولی می‌بینیم که در حقیقت این‌طور نیست. دلیل این امر آن است که آمریکا به‌شدت از ورود دلار به کشورش جلوگیری می‌کند. در حال حاضر و به‌خاطر مرجع بودن دلار به‌عنوان ارز رایج معاملاتی در جهان، مقدار دلارهای موجود در دنیا بسیار بیشتر از صنعت و تولید ناخالص داخلی (GDP) کشور آمریکا است. دولت آمریکا با این‌کار مرزی بین دلارهای خارجی موجود در دنیا و دلارهای داخل کشورش ایجاد کرده است تا از ایجاد تورم در کشور جلوگیری کند. به‌عنوان مثال برای ورود دلار به کشور آمریکا باید اظهارنامه پر کنید و در غیر این‌صورت سرمایه شما ضبط شده و اجازه ورود به آمریکا را نخواهد داشت. این قانون در بسیاری از کشورهای دنیا (به غیر از ایران و شرکا) به منظور جلوگیری از تورم‌های داخلی اعمال می‌شود.

باتوجه به این مطلب و چاپ بی‌رویه دلار در آمریکا (به خصوص بعد از بحران کرونا)، می‌توان گفت که حجم دلارهای موجود در آمریکا بسیار بیشتر از مقدار GDP آمریکا است. پس نتیجه‌گیری می‌کنیم که دلار آمریکا واقعا بدون پشتوانه است.

بیت کوین نیز نوعی ارز فیات به حساب می‌آید، این یعنی چه؟

درست به‌مانند یورو و دلار، بیت کوین و دیگر ارزهای دیجیتالی نیز ارزهایی بدون پشتوانه به‌حساب می‌آیند. چراکه ارزش آنها می‌تواند آزادانه تغییر کند و قیمتشان توسط بازار تعیین می‌شود. تا جایی که حتی می‌توانید بگویید، این مصرف‌کنندگان ارزهای دیجیتال هستند که قیمت آن را به‌وسیله مفهوم «اجماع» مشخص می‌کنند.

برعکس ارزهای بدون پشتوانه سنتی، فاکتورهای اساسی در ارتباط باارزش بیت کوین وجود دارد که آن را قابل‌ اتکا می‌کند. اول از همه اینکه بیت کوین توسط رایانه‌هایی استخراج می‌شود که تهیه آنها نیازمند وقت و هزینه و سرمایه‌گذاری است. بدین ترتیب هر چه روند استخراج بیت کوین گران قیمت‌تر شود، احتمال بالاتر رفتن آرام قیمت این ارز نیز بیشتر خواهد شد.

دوم اینکه، در ارتباط با ارزهای سنتی، دولت‌ها هرگاه که بخواهند می‌توانند ذخیره ارزهای خود را به هر میزان که می‌خواهند بالا ببرند. این در حالی است که انجام چنین کاری در بیت کوین غیرممکن است. چراکه میزان عرضه بیت کوین کاملاً مشخص‌شده و تعداد بیت کوین‌هایی که وارد بازار می‌شوند رفته‌رفته کاهش خواهد یافت. بیت کوین نمی‌تواند به ابزاری دولتی بدل شود و هیچ مسئول و حکومتی نیز برای آن اهمیت ندارد. چراکه بیت کوین ارزی مستقل و آزاد است.

پشتوانه یک ارز مهم نیست، ادراک اهمیت دارد

پس از کنار گذاشتن توافق بریتون وودز، ایده پشتوانه سازی ارزها به‌وسیله کالاها ناکارآمد تلقی شد. در عوض ادراک سیاسی و سیاست‌های اقتصادی به‌عنوان ایده‌های اساسی مطرح شدند. طبق این ایده‌ها، پول‌ها ارزشمند هستند، چراکه ما به ارزشمند بودن آنها باور داریم. و این مسئله حقیقت پشت دلار، یورو، پوند و صد البته بیت کوین است.

ما می‌توانیم پول‌هایمان را در ازای گرفتن کالاها خرج کنیم. خرده‌فروشی‌های بسیاری در سطح جهان بیت کوین را به‌عنوان یک روش پرداخت قبول دارند. درواقع، هنگامی‌که از ارزش پول‌های عجیب‌وغریب نوین مانند بیت کوین صحبت می‌کنیم، این نرخ استفاده، امکان خرید کالاها و خدمات، تاریخچه ایجاد و بزرگی جامعه استفاده‌کننده از آن ارز هستند که تعیین می‌کنند ارزش آنها چقدر است. سؤالاتی از قبیل «آیا مردم از آن برای خرید کالا استفاده می‌کنند؟»، «آیا جامعه استفاده‌کننده آن به‌اندازه کافی بزرگ، ثابت و قانون‌مند است؟» همیشه نشان‌دهنده قیمت یک ارز نوین مانند ارزهای دیجیتالی بوده و در ارتباط بابیت کوین، جواب این سؤالات همیشه «بله» باقی‌مانده است.

بسیاری از افراد، از بیت کوین به‌عنوان یک ابزار سرمایه‌گذاری یاد می‌کنند تا یک ارز واقعی. یکی از اصلی‌ترین دلایل چنین تفکری را می‌توان در نوسانات شدید قیمت بیت کوین دید. این در حالی است که ارزش یک ارز سنتی نیز می‌تواند دچار فراز و نشیب‌های بسیاری شود. بله، حتی ارزهایی که توسط دولت‌های بزرگ و حکومت‌ها کنترل می‌شوند هم می‌توانند دست‌خوش تغییرات هنگفت قیمتی شوند. به‌عنوان‌ مثال، پوند بریتانیا، طی همه‌پرسی خروج از اتحادیه اروپا، در عرض چند هفته، بخش عمده‌ای از ارزش خود را از دست داد.

در برخی موارد ، تورم‌های بسیار زیاد ممکن است باعث شوند تا یک ارز ارزشی نزدیک به صفر پیدا کند. کشور زیمباوه نمونه‌ای از این کشورهاست. در سال‌های اخیر با افزایش بسیار زیاد تورم در این کشور، دولت اقدام به چاپ اسکناس‌هایی به ارزش صد میلیارد دلار کرده‌اند. این تورم تا جایی پیش رفت که قیمت یک دلار آمریکا، قیمتی برابر ۳۵ تریلیون دلار زیمباوه داشت. در ماه آوریل نیز، صندوق بین‌المللی پول اعلام کرد که ونزوئلا در سال جاری با تورم ۵۰۰ درصدی دست‌وپنجه نرم می‌کند و این رقم در سال آینده به ۱۸۰۰ درصد خواهد رسید. بدین ترتیب به‌زودی شاهد از بین رفتن تمام ارزش واحد پول ونزوئلا خواهیم بود.

همان‌طور که مشاهده کردید، سوء مدیریت و چاپ بی‌رویه اسکناس از جانب دولت می‌تواند موجب تورم‌های بی‌سابقه شود. از همین رو بیت کوین در نظر دارد تا به ارزی تبدیل شود که هیچ دولتی توان کنترل آن را نداشته باشد. این مردم هستند که پول خود را استخراج می‌کنند. آنها می‌توانند در بازاری کاملاً آزاد، پول‌های استخراج‌شده خود را خرج نمایند. به‌علاوه ازآن‌جهت که ارز، خود را تأمین می‌کند و تعداد آن از یک مقدار خاص فراتر نخواهد رفت، از همین رو نمی‌توان آن را محور مذاکرات سیاسی قرار داد. پس کاملاً درست است که بگوییم بیت کوین به هیچ کالایی وابسته نیست و کاملاً به درک ما بستگی دارد. درست به‌مانند ارزهای مدرن دیگر، ارزهایی که مبتنی بر سیستم‌های همتا به همتا عمل می‌کنند، قابل‌اتکاتر از نمونه‌هایی هستند که توسط دولت‌ها و حکومت‌ها کنترل می‌شوند.

مرکز آموزشی و کارآفرینی خوارزمی اصفهان در آشنایی هرچه بیشتر با اینگونه مسائل پیرامون ارزهای دیجیتال در کنار شما خواهد بود و با تدارک دوره های مختلف در زمینه های گوناگون راهگشای کسب و کار شما عزیزان است.

تاثیر ارزهای دیجیتال بر اقتصاد چیست؟

رمزارز بسیار فراتر از یک نوآوری مالی است – این یک شکل اجتماعی، فرهنگی و فناوری توسعه است. ارزهای دیجیتال از طریق ویژگی قابل دسترس خود، این پتانسیل را دارند که اقتصاد را به میزان قابل توجهی تحریک کنند.

• رمزارز چگونه با تورم مقابله می‌کند؟
• رمزارزها مشکلی دارند؟
• آیا ارزهای دیجیتال از رکود اقتصادی جان سالم به در خواهند برد؟
• چگونه سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال بر اقتصاد رمزنگاری گسترده‌تر تاثیر می گذارد؟

اقتصاد آنلاین – مهسا نجاتی؛ رمزارزها، دارایی‌های دیجیتالی هستند که با الگوریتم‌های رمزنگاری مدیریت می‌شوند. انواع مختلفی از رمزارزها وجود دارد. بیت‌کوین (BTC) احتمالاً شناخته‌شده‌ترین ارز دیجیتال است، اما هزاران ارز دیجیتال دیگر در طول زمان ظهور کرده‌اند.

طبیعتا، این‌ها همچنین شامل استیبل‌کوین‌ها، ارزهای دیجیتالی که ارزش آنها به عنوان مثال، با یک ارز فیات، اوراق بدهی یا کالاهایی مانند طلا مرتبط است، می‌شود.

هنگامی که قیمت ارزهای دیجیتال در حال اصلاح است و شاخص ترس و طمع بالا می‌رود، این موضوع اهمیت دارد که خونسردی خود را حفظ کرده و درک کنید که تأثیر گسترده‌تر ارزهای دیجیتال فراتر از نوسانات روزانه قیمت است.

موارد استفاده از ارزهای دیجیتال و فناوری‌های بلاکچین زیربنایی آن‌ها با سرعتی تصاعدی در حال توسعه هستند. تأثیر اقتصادی عظیم ارزهای دیجیتال بر اقتصاد جهانی بخش‌های فراتر از مرزهای ملی را کاهش می‌دهد و از چیزی فراتر می‌رود که چندی پیش غیرممکن بود.

رمزارزها مانند هر ابزار یا فناوری، مزایا و معایبی دارند. تاثیرات مثبت ارزهای دیجیتال عمیق است. یکی از بزرگترین مزیت‌ها، مسلماً دسترسی است. با ارزهای دیجیتال، می‌توان بدون دخالت اشخاص ثالث مانند بانک‌ها، عملیات پرداخت را انجام داد.

وضعیت موجود سیستم مالی فعلی مسلماً بسیاری از افراد را در سطح جهان شکست داده است. در واقع، بیش از 1.7 میلیارد نفر حساب بانکی ندارند.

به دلیل در دسترس بودن، رمزارزها ممکن است شمولیت مالی در سطح جهان را تحت تاثیر قرار دهند. برای جمعیت‌های محروم و بدون بانک - که یک میلیارد نفر از آنها تلفن همراه دارند - استفاده از رمزارزها فرصتی برای شمولیت مالی است. بنابراین می‌توان استدلال کرد که ارزهای دیجیتال ذاتاً برای اقتصاد خوب هستند.

رمزارز چگونه با تورم مقابله می‌کند؟

پاسخ به اینکه آیا ارزهای دیجیتال و به طور خاص بیت‌کوین از تورم محافظت می‌کند یا خیر، ممکن است به موضع شما بستگی داشته باشد. برخی ممکن است تصمیم بگیرند که فقط خود را با استیبل‌کوین‌های دارای پشتوانه خوب درگیر کنند.ویژگی‌های پول فیات چیست؟

ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین به طور سنتی به عنوان محافظ در برابر تورم در نظر گرفته می‌شدند. اعتقاد بر این است که عرضه محدود بیت‌کوین و ماهیت غیرمتمرکز آن، به افزایش ارزش این رمزارز که به راحتی در دسترس بوده و آنهایی که هنوز در طول زمان استخراج نشده‌اند، کمک می‌کند.

کاهش قیمت کریپتوکارنسی و نرخ تورم بالا امروز ممکن است برای برخی این سوال را ایجاد کند که آیا بیت‌کوین انتظارات بالای شمولیت مالی و محافظ بودن در برابر تورم را برآورده می‌کند یا خیر.

ممکن است کسی بخواهد بین «مالکیت» بیت‌کوین و «استفاده» از آن تمایز قائل شود. آیا بیت‌کوین را وسیله‌ای برای پرداخت می‌داند که احتمالا نیازهای یک اقتصاد واقعی را برآورده می‌کند یا آن را به عنوان یک وسیله سرمایه‌گذاری به منظور پناهگاهی در برابر تورم می‌بیند؟ بسته به این پاسخ، می‌توان تحلیل کرد که آیا ارزهای دیجیتال به عنوان محافظ عمل می‌کنند یا خیر.

جایگزین‌ها نیز مهم هستند. برخی ممکن است تصمیم بگیرند که فقط از استیبل‌کوین‌هایی که پشتوانه خوبی دارند، استفاده کنند. همچنین اینکه آیا ارزهای دیجیتال راه‌های معتبری برای ویژگی‌های پول فیات چیست؟ فرار از تورم فزاینده هستند یا خیر، بستگی به این دارد که آیا آن‌ها را جایگزین‌های واقعی برای سیاست‌های پولی (شکست‌خورده) در نظر بگیریم یا خیر.

یک بیت‌کوین ماکسیمالیست ممکن است استدلال کند که اجازه دادن به عرضه پول غیرثابت، پس از سال 1971 و به خصوص پس از 2008، ثابت کرده است که با نیازهای یک اقتصاد واقعی مطابقت ندارد. نرخ‌های تورم سرسام‌آور در سطح جهان احتمالاً کنجکاوی و نیاز به ارزهای دیجیتال را تحریک می‌کند.

مزایای کریپتوکارنسی نسبت به فیات و کاربرد آنها به ویژه در کشورهایی که 50 درصد یا بیشتر کاهش ارزش پول خود نسبت به دلار آمریکا را تجربه کرده‌اند (طی ده سال گذشته) قابل توجه است.

ونزوئلا، لبنان، ترکیه، سورینام یا آرژانتین را در نظر بگیرید. افرادی که در چنین کشورهایی زندگی می‌کنند، پنج‌ برابر بیشتر از کسانی که در کشورهای با تورم کمتر از 50 درصد زندگی می‌کنند، می‌گویند که برنامه استفاده از رمزارزها را دارند.

رمزارزها مشکلی دارند؟

روایاتی در مورد ارزهای دیجیتال وجود دارد که استفاده از آنها برای فعالیت‌های مجرمانه، تاثیر ظاهرا مضر آنها بر محیط زیست (و تاثیرات اقتصادی مرتبط با آن) و ماهیت نوسانی ارزهای دیجیتال را برجسته می‌کند.

مانند پول نقد، تعجبی ندارد که برخی مجرمان (سایبری) از ارز دیجیتال استفاده می‌کنند. به اندازه کافی جالب توجه است، با توجه به اینکه رشد استفاده قانونی از ارزهای دیجیتال بسیار بیشتر از رشد استفاده مجرمانه است، سهم فعالیت غیرقانونی از حجم تراکنش ارزهای دیجیتال بسیار کم است، زیرا تراکنش‌های مربوط به آدرس‌های غیرقانونی تنها 0.15 درصد از حجم تراکنش‌های ارزهای دیجیتال را در سال 2021 تشکیل می‌دهند.

علاوه بر این، گفته می‌شود که ارزهای دیجیتال برای محیط زیست مضر هستند. مشخصا، مکانیسم اجماع اثبات کار بیت‌کوین(PoW) گفته می‌شود که اثرات منفی (زیست محیطی و اقتصادی) ایجاد می‌کند.

با این حال، برآورد مطالعات نشان می‌دهد که بیت‌کوین 0.08درصد در انتشار دی‌اکسیدکربن جهانی نقش دارد. در عوض، بیت‌کوین کل بخش و شمول مالی میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد.

یکی دیگر از معایب این است که اکثر ارزهای دیجیتال با نوسانات کنار می‌آیند. در نتیجه، برخی از ارزها ممکن است به سرعت ارزش خود را از دست دهند.

اقتصاددانانی که تمایل دارند به "پول" با دید سنتی نگاه کنند، ممکن است استدلال کنند که ارزهای دیجیتال به عنوان وسیله پرداخت نامناسب هستند و کاربران در معرض خطرات بیشتری قرار دارند.

قتصاددانان همچنین ممکن است استدلال کنند که ارزش ارزهای دیجیتال به دلیل عدم شمولیت تجاری یا بانک مرکزی تضمین نشده است. یک اقتصاددان ممکن است معتقد باشد که یک ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) می‌تواند راه حل خوبی باشد؛ زیرا حکمرانی در دست بانک مرکزی باقی می‌ماند.

نیازی به گفتن نیست که بازار ارزهای دیجیتال می‌تواند در واقع بسیار بی‌ثبات و بی‌نظم باشند، اما به نظر می‌رسد که از فاصله دورتر به آنها نگاه کردن باعث می‌شود که یک منطق اساسی ببینیم.

به عنوان مثال، نگاهی به نمودار لگاریتمی بیت‌کوین به جای نمودار خطی آن، نشان می‌دهد که نوسانات و کاهش ارزش‌ها در طول زمان نسبتا ثابت مانده است.

آیا ارزهای دیجیتال از رکود اقتصادی جان سالم به در خواهند برد؟

قیمت ارزهای دیجیتال، پیشرفت‌های صنعت و نوآوری‌ها به‌رغم زمستان موقت کریپتو، مسلماً یکدیگر را از طریق یک حلقه بازخورد مثبت تقویت می‌کنند.

فشار نزولی در بازار ارزهای دیجیتال ممکن است با لغزش بازارهای سنتی و عوامل ژئوپلیتیکی مرتبط باشد. سرمایه‌گذاران رمزارز روزهای سختی را پشت سر می‌گذارند. جو مالی به طور قابل توجهی تغییر کرده است.

برای مثال، تورم بالا باعث می‌شود بانک‌های مرکزی سیاست‌های خود را تعدیل کنند: آنها نرخ‌های بهره را افزایش می‌دهند و بنابراین بازار مالی محدودتر را تضمین می‌کنند. همچنین به عنوان مثال، افزایش نرخ بهره، سرمایه‌گذاری در اوراق قرضه را جذاب‌تر می‌کند.

هنگامی که بازارهای سهام دچار اصلاح می‌شوند، استراتژی‌های ریسک‌گریزی نیز سرمایه‌گذاری‌های ارزهای دیجیتال را کاهش می‌دهند.

اغلب گفته می‌شود که زمستان کریپتو نزدیک است، چیزی شبیه به چرخه نزولی بازار در بازار سهام، اما در مورد قیمت دارایی‌های دیجیتال در بازار رمزارزها است.

زمستان با برخی اثرات دردناک (شخصی) همراه است. به عنوان مثال، برخی از شرکت‌های مرتبط با رمزارز، هزینه‌های خود را با اخراج کارکنان خود کاهش داده‌اند.

همبستگی ارزش بازار ارزهای دیجیتال با بازارهای سنتی نشان دهنده نهادی شدن است، اما این موضوع لزوما بد نیست. این نشان دهنده پذیرش به عنوان اولین گام به سمت پذیرش گسترده‌تر ارزهای دیجیتال و شالوده تکنولوژیکی آنهاست.

در واقع، رهبران فکری برجسته استدلال می‌کنند که بازار ارزهای دیجیتال به صورت چرخه‌ای توسعه می‌یابد و این چرخه‌ها می‌توانند از نقطه‌نظر بیرونی آشفته به نظر برسند. اما، در واقعیت، یک منطق اساسی وجود دارد که در آن قیمت‌ها، پیشرفت‌های صنعت و نوآوری در یک حلقه بازخورد مثبت به یکدیگر متصل می‌شوند.

چگونه سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال بر اقتصاد رمزنگاری گسترده‌تر تاثیر می گذارد؟

اگرچه به نظر می‌رسد بازار ارزهای دیجیتال در یک حلقه بازخورد مثبت رشد می‌کند، اما این بدان معنا نیست که رویدادهای غیرمنتظره ممکن است به کلی بر مسیر این اکوسیستم تأثیر نگذارند.

اگرچه بلاکچین و ارزهای دیجیتال اساسا به عنوان فناوری‌های «غیر قابل ‌اعتماد» معرفی می‌شوند، اما جایی که انسان‌ها با یکدیگر تعامل دارند، اعتماد، آنجا کلید باقی می‌ماند.

بازار ارزهای دیجیتال نه تنها تحت تأثیر اقتصاد گسترده‌تر است، بلکه ممکن است به خودی خود تاثیرات عمیقی نیز ایجاد کند. در واقع، پرونده ترا Terra نشان می‌دهد که هر نهادی – چه یک شرکت واحد، یک شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر یا پروژه‌ای که یک استیبل کوین الگوریتمی منتشر می‌کند – می‌تواند به طور بالقوه به حرکت درآید و به «رونق» یا «رکود» بازارهای ارزهای دیجیتال کمک کند.

تأثیر چنین اتفاقات رمزارزی با تأثیر سیستمی منعکس کننده تأثیرات دومینوی مالی سنتی است. ورشکستگی شرکت‌های سلسیوس و Three Arrows Capital، همگی نشان می‌دهد که اقتصاد رمزنگاری از شکست مصون نیست.

در واقع، در حالی که امور مالی سنتی دارای موسساتی است که آنقدر بزرگ هستند که شکست نمی‌خورند، بخش کریپتو اینطور نیست.

نگاه به گذشته همیشه آسان است، اما پروژه ترا اساسا ناقص و در طول زمان ناپایدار بود. با این وجود، سقوط آن تأثیری سیستماتیک داشت؛ زیرا بسیاری از پروژه‌ها، سرمایه‌های پرریسک و شرکت‌های ثابت در معرض دید و به شدت تحت تأثیر قرار گرفتند.

این موضوع نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال، فکر کردن به ریسک‌ها و پاداش‌های احتمالی است. از آنجا که نوآوری و قیمت ها ذاتا به هم مرتبط هستند و توسعه در مراحل اولیه اقتصاد رمزنگاری پتانسیل های بکر زیادی را ارائه می‌دهد، اقتصاد مذکور ممکن است همچنان شاهد رویدادهایی باشد که به طور موقت رشد را تضعیف می‌کند.

با این حال، بسیاری از فعالان این بخش، باوری "نامطمئن" دارند که پروژه‌های قوی در طول اصلاح قیمت‌های موقت به مسیر خود ادامه خواهند داد و زمستان ارزهای دیجیتال راه را برای چرخه‌ای از نوآوری‌های نامحدود و از هم گسیخته جدید پاک می‌کند.

تاثیر ارزهای دیجیتال بر اقتصاد چیست؟

صفحه اصلی ارز دیجیتال ۱۴۰۱/۰۷/۱۰ - ۱۸:۱۱ گمانه زنی ها در مورد فواید رمزارزها در سیستم مالی؛ تاثیر ارزهای دیجیتال بر اقتصاد چیست؟ مهسا نجاتی رمزارز بسیار فراتر از یک نوآوری مالی است – این یک شکل اجتماعی، فرهنگی و فناوری توسعه است. ارزهای دیجیتال از طریق ویژگی قابل دسترس خود، این پتانسیل را دارند که اقتصاد را به میزان قابل توجهی تحریک کنند. رمزارز چگونه با تورم مقابله می‌کند؟ رمزارزها مشکلی دارند؟ آیا ارزهای دیجیتال از رکود اقتصادی جان سالم به در خواهند برد؟ چگونه سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال بر اقتصاد رمزنگاری گسترده‌تر تاثیر می گذارد؟ اقتصاد آنلاین – مهسا نجاتی؛ رمزارزها، دارایی‌های دیجیتالی هستند که با الگوریتم‌های رمزنگاری مدیریت می‌شوند. انواع مختلفی از رمزارزها وجود دارد. بیت‌کوین (BTC) احتمالاً شناخته‌شده‌ترین ارز دیجیتال است، اما هزاران ارز دیجیتال دیگر در طول زمان ظهور کرده‌اند. طبیعتا، این‌ها همچنین شامل استیبل‌کوین‌ها، ارزهای دیجیتالی که ارزش آنها به عنوان مثال، با یک ارز فیات، اوراق بدهی یا کالاهایی مانند طلا مرتبط است، می‌شود. هنگامی که قیمت ارزهای دیجیتال در حال اصلاح است و شاخص ترس و طمع بالا می‌رود، این موضوع اهمیت دارد که خونسردی خود را حفظ کرده و درک کنید که تأثیر گسترده‌تر ارزهای دیجیتال فراتر از نوسانات روزانه قیمت است. موارد استفاده از ارزهای دیجیتال و فناوری‌های بلاکچین زیربنایی آن‌ها با سرعتی تصاعدی در حال توسعه هستند. تأثیر اقتصادی عظیم ارزهای دیجیتال بر اقتصاد جهانی بخش‌های فراتر از مرزهای ملی را کاهش می‌دهد و از چیزی فراتر می‌رود که چندی پیش غیرممکن بود. رمزارزها مانند هر ابزار یا فناوری، مزایا و معایبی دارند. تاثیرات مثبت ارزهای دیجیتال عمیق است. یکی از بزرگترین مزیت‌ها، مسلماً دسترسی است. با ارزهای دیجیتال، می‌توان بدون دخالت اشخاص ثالث مانند بانک‌ها، عملیات پرداخت را انجام داد. وضعیت موجود سیستم مالی فعلی مسلماً بسیاری از افراد را در سطح جهان شکست داده است. در واقع، بیش از 1.7 میلیارد نفر حساب بانکی ندارند. به دلیل در دسترس بودن، رمزارزها ممکن است شمولیت مالی در سطح جهان را تحت تاثیر قرار دهند. برای جمعیت‌های محروم و بدون بانک - که یک میلیارد نفر از آنها تلفن همراه دارند - استفاده از رمزارزها فرصتی برای شمولیت مالی است. بنابراین می‌توان استدلال کرد که ارزهای دیجیتال ذاتاً برای اقتصاد خوب هستند. رمزارز چگونه با تورم مقابله می‌کند؟ پاسخ به اینکه آیا ارزهای دیجیتال و به طور خاص بیت‌کوین از تورم محافظت می‌کند یا خیر، ممکن است به موضع شما بستگی داشته باشد. برخی ممکن است تصمیم بگیرند که فقط خود را با استیبل‌کوین‌های دارای پشتوانه خوب درگیر کنند. ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین به طور سنتی به عنوان محافظ در برابر تورم در نظر گرفته می‌شدند. اعتقاد بر این است که عرضه محدود بیت‌کوین و ماهیت غیرمتمرکز آن، به افزایش ارزش این رمزارز که به راحتی در دسترس بوده و آنهایی که هنوز در طول زمان استخراج نشده‌اند، کمک می‌کند. کاهش قیمت کریپتوکارنسی و نرخ تورم بالا امروز ممکن است برای برخی این سوال را ایجاد کند که آیا بیت‌کوین انتظارات بالای شمولیت مالی و محافظ بودن در برابر تورم را برآورده می‌کند یا خیر. ممکن است کسی بخواهد بین «مالکیت» بیت‌کوین و «استفاده» از آن تمایز قائل شود. آیا بیت‌کوین را وسیله‌ای برای پرداخت می‌داند که احتمالا نیازهای یک اقتصاد واقعی را برآورده می‌کند یا آن را به عنوان یک وسیله سرمایه‌گذاری به منظور پناهگاهی در برابر تورم می‌بیند؟ بسته به این پاسخ، می‌توان تحلیل کرد که آیا ارزهای دیجیتال به عنوان محافظ عمل می‌کنند یا خیر. جایگزین‌ها نیز مهم هستند. برخی ممکن است تصمیم بگیرند که فقط از استیبل‌کوین‌هایی که پشتوانه خوبی دارند، استفاده کنند. همچنین اینکه آیا ارزهای دیجیتال راه‌های معتبری برای فرار از تورم فزاینده هستند یا خیر، بستگی به این دارد که آیا آن‌ها را جایگزین‌های واقعی برای سیاست‌های پولی (شکست‌خورده) در نظر بگیریم یا خیر. یک بیت‌کوین ماکسیمالیست ممکن است استدلال کند که اجازه دادن به عرضه پول غیرثابت، پس از سال 1971 و به خصوص پس از 2008، ثابت کرده است که با نیازهای یک اقتصاد واقعی مطابقت ندارد. نرخ‌های تورم سرسام‌آور در سطح جهان احتمالاً کنجکاوی و نیاز به ارزهای دیجیتال را تحریک می‌کند. مزایای کریپتوکارنسی نسبت به فیات و کاربرد آنها به ویژه در کشورهایی که 50 درصد یا بیشتر کاهش ارزش پول خود نسبت به دلار آمریکا را تجربه کرده‌اند (طی ده سال گذشته) قابل توجه است. ونزوئلا، لبنان، ترکیه، سورینام یا آرژانتین را در نظر بگیرید. افرادی که در چنین کشورهایی زندگی می‌کنند، پنج‌ برابر بیشتر از کسانی که در کشورهای با تورم کمتر از 50 درصد زندگی می‌کنند، می‌گویند که برنامه استفاده از رمزارزها را دارند. رمزارزها مشکلی دارند؟ روایاتی در مورد ارزهای دیجیتال وجود دارد که استفاده از آنها برای فعالیت‌های مجرمانه، تاثیر ظاهرا مضر آنها بر محیط زیست (و تاثیرات اقتصادی مرتبط با آن) و ماهیت نوسانی ارزهای دیجیتال را برجسته می‌کند. مانند پول نقد، تعجبی ندارد که برخی مجرمان (سایبری) از ارز دیجیتال استفاده می‌کنند. به اندازه کافی جالب توجه است، با توجه به اینکه رشد استفاده قانونی از ارزهای دیجیتال بسیار بیشتر از رشد استفاده مجرمانه است، سهم فعالیت غیرقانونی از حجم تراکنش ارزهای دیجیتال بسیار کم است، زیرا تراکنش‌های مربوط به آدرس‌های غیرقانونی تنها 0.15 درصد از حجم تراکنش‌های ارزهای دیجیتال را در سال 2021 تشکیل می‌دهند. علاوه بر این، گفته می‌شود که ارزهای دیجیتال برای محیط زیست مضر هستند. مشخصا، مکانیسم اجماع اثبات کار بیت‌کوین(PoW) گفته می‌شود که اثرات منفی (زیست محیطی و اقتصادی) ایجاد می‌کند. با این حال، برآورد مطالعات نشان می‌دهد که بیت‌کوین 0.08درصد در انتشار دی‌اکسیدکربن جهانی نقش دارد. در عوض، بیت‌کوین کل بخش و شمول مالی میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد. یکی دیگر از معایب این است که اکثر ارزهای دیجیتال با نوسانات کنار می‌آیند. در نتیجه، برخی از ارزها ممکن است به سرعت ارزش خود را از دست دهند. اقتصاددانانی که تمایل دارند به "پول" با دید سنتی نگاه کنند، ممکن است استدلال کنند که ارزهای دیجیتال به عنوان وسیله پرداخت نامناسب هستند و کاربران در معرض خطرات بیشتری قرار دارند. قتصاددانان همچنین ممکن است استدلال کنند که ارزش ارزهای دیجیتال به دلیل عدم شمولیت تجاری یا بانک مرکزی تضمین نشده است. یک اقتصاددان ممکن است معتقد باشد که یک ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) می‌تواند راه حل خوبی باشد؛ زیرا حکمرانی در دست بانک مرکزی باقی می‌ماند. نیازی به گفتن نیست که بازار ارزهای دیجیتال می‌تواند در واقع بسیار بی‌ثبات و بی‌نظم باشند، اما به نظر می‌رسد که از فاصله دورتر به آنها نگاه کردن باعث می‌شود که یک منطق اساسی ببینیم. به عنوان مثال، نگاهی به نمودار لگاریتمی بیت‌کوین به جای نمودار خطی آن، نشان می‌دهد که نوسانات و کاهش ارزش‌ها در طول زمان نسبتا ثابت مانده است. آیا ارزهای دیجیتال از رکود اقتصادی جان سالم به در خواهند برد؟ قیمت ارزهای دیجیتال، پیشرفت‌های صنعت و نوآوری‌ها به‌رغم زمستان موقت کریپتو، مسلماً یکدیگر را از طریق یک حلقه بازخورد مثبت تقویت می‌کنند. فشار نزولی در بازار ارزهای دیجیتال ممکن است با لغزش بازارهای سنتی و عوامل ژئوپلیتیکی مرتبط باشد. سرمایه‌گذاران رمزارز روزهای سختی را پشت سر می‌گذارند. جو مالی به طور قابل توجهی تغییر کرده است. برای مثال، تورم بالا باعث می‌شود بانک‌های مرکزی سیاست‌های خود را تعدیل کنند: آنها نرخ‌های بهره را افزایش می‌دهند و بنابراین بازار مالی محدودتر را تضمین می‌کنند. همچنین ویژگی‌های پول فیات چیست؟ به عنوان مثال، افزایش نرخ بهره، سرمایه‌گذاری در اوراق قرضه را جذاب‌تر می‌کند. هنگامی که بازارهای سهام دچار اصلاح می‌شوند، استراتژی‌های ریسک‌گریزی نیز سرمایه‌گذاری‌های ارزهای دیجیتال را کاهش می‌دهند. اغلب گفته می‌شود که زمستان کریپتو نزدیک است، چیزی شبیه به چرخه نزولی بازار در بازار سهام، اما در مورد قیمت دارایی‌های دیجیتال در بازار رمزارزها است. زمستان با برخی اثرات دردناک (شخصی) همراه است. به عنوان مثال، برخی از شرکت‌های مرتبط با رمزارز، هزینه‌های خود را با اخراج کارکنان خود کاهش داده‌اند. همبستگی ارزش بازار ارزهای دیجیتال با بازارهای سنتی نشان دهنده نهادی شدن است، اما این موضوع لزوما بد نیست. این نشان دهنده پذیرش به عنوان اولین گام به سمت پذیرش گسترده‌تر ارزهای دیجیتال و شالوده تکنولوژیکی آنهاست. در واقع، رهبران فکری برجسته استدلال می‌کنند که بازار ارزهای دیجیتال به صورت چرخه‌ای توسعه می‌یابد و این چرخه‌ها می‌توانند از نقطه‌نظر بیرونی آشفته به نظر برسند. اما، در واقعیت، یک منطق اساسی وجود دارد که در آن قیمت‌ها، پیشرفت‌های صنعت و نوآوری در یک حلقه بازخورد مثبت به یکدیگر متصل می‌شوند. چگونه سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال بر اقتصاد رمزنگاری گسترده‌تر تاثیر می گذارد؟ اگرچه به نظر می‌رسد بازار ارزهای دیجیتال در یک حلقه بازخورد مثبت رشد می‌کند، اما این بدان معنا نیست که رویدادهای غیرمنتظره ممکن است به کلی بر مسیر این اکوسیستم تأثیر نگذارند. اگرچه بلاکچین و ارزهای دیجیتال اساسا به عنوان فناوری‌های «غیر قابل ‌اعتماد» معرفی می‌شوند، اما جایی که انسان‌ها با یکدیگر تعامل دارند، اعتماد، آنجا کلید باقی می‌ماند. بازار ارزهای دیجیتال نه تنها تحت تأثیر اقتصاد گسترده‌تر است، بلکه ممکن است به خودی خود تاثیرات عمیقی نیز ایجاد کند. در واقع، پرونده ترا Terra نشان می‌دهد که هر نهادی – چه یک شرکت واحد، یک شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر یا پروژه‌ای که یک استیبل کوین الگوریتمی منتشر می‌کند – می‌تواند به طور بالقوه به حرکت درآید و به «رونق» یا «رکود» بازارهای ارزهای دیجیتال کمک کند. تأثیر چنین اتفاقات رمزارزی با تأثیر سیستمی منعکس کننده تأثیرات دومینوی مالی سنتی است. ورشکستگی شرکت‌های سلسیوس و Three Arrows Capital، همگی نشان می‌دهد که اقتصاد رمزنگاری از شکست مصون نیست. در واقع، در حالی که امور مالی سنتی دارای موسساتی است که آنقدر بزرگ هستند که شکست نمی‌خورند، بخش کریپتو اینطور نیست. نگاه به گذشته همیشه آسان است، اما پروژه ترا اساسا ناقص و در طول زمان ناپایدار بود. با این وجود، سقوط آن تأثیری سیستماتیک داشت؛ زیرا بسیاری از پروژه‌ها، سرمایه‌های پرریسک و شرکت‌های ثابت در معرض دید و به شدت تحت تأثیر قرار گرفتند. این موضوع نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال، فکر کردن به ریسک‌ها و پاداش‌های احتمالی است. از آنجا که نوآوری و قیمت ها ذاتا به هم مرتبط هستند و توسعه در مراحل اولیه اقتصاد رمزنگاری پتانسیل های بکر زیادی را ارائه می‌دهد، اقتصاد مذکور ممکن است همچنان شاهد رویدادهایی باشد که به طور موقت رشد را تضعیف می‌کند. با این حال، بسیاری از فعالان این بخش، باوری "نامطمئن" دارند که پروژه‌های قوی در طول اصلاح قیمت‌های موقت به مسیر خود ادامه خواهند داد و زمستان ارزهای دیجیتال راه را برای چرخه‌ای از نوآوری‌های نامحدود و از هم گسیخته جدید پاک می‌کند. لینک کوتاه لینک کپی شد ۰ این مطلب برایتان مفید است؟ ارسال نظر رمز ارز اخبار ارز دیجیتال