سرمایه گذاری توأم با سودآوری
سال آینده، ظرفیت تولید فولاد ایران از حدود 40 میلیون تن عبور میکند و به تبع آن، زنجیرۀ بالادستی و پاییندستی شامل آهن اسفنجی، گندله و کنسانتره نیز حرکت میکند و ظرفیتهای جدیدی از آن به مدار میآید.
به گزارش خبرگزاری موج، محسن رضیعی، معاون اقتصادی و مالی شرکت فولاد مبارکه اصفهان با تأکید بر این مطلب گفت: طی سال 98 شرکت فولاد مبارکه اصفهان در افزایش سرمایۀ بسیاری از شرکت‌های سرمایه‌پذیر مشارکت کرده است که از آن جمله می‌توان به افزایش سرمایه در شرکت سرمایه‌گذاری توسعۀ معادن و فلزات به بیش از 250 میلیارد تومان اشاره کرد. همچنین به‌منظور مشارکت در افزایش سرمایۀ شرکت‌های سرمایه‌پذیر و جبران مخارج سرمایه‌ای و پیشبرد اهداف توسعه‌ای آن‌ها، شرکت در افزایش سرمایه در شرکت معدنی و صنعتی گل‌گهر به مبلغ 121 میلیارد تومان و در شرکت معدنی و صنعتی چادرملو به مبلغ 110 میلیارد تومان و تأمین منابع مالی برای احداث و بهره‌برداری از معدن جدید (طرح آنومالی 19D) از جمله اقدامات صورت‌گرفته است.
با توجه به وضعیت حاکم بر بورس و رشد قابل‌توجه سهام فولاد در این زمینه، سیاست‌های فولاد مبارکه برای افزایش سودآوری و ارزش سهام چیست؟
اقدامات و استراتژی‌های فولاد مبارکه همواره براساس بهره‌گیری از اصول و سیاست‌های ابلاغ‌شده در قالب سند چشم‌انداز 1404 و همچنین مفاد برنامۀ اقتصاد مقاومتی و برنامۀ تحقق واقعی سیاست جهش تولید در کشور تدوین شده و در این خصوص، برنامه‌های مورداشاره از دو منظر تکمیل زنجیرۀ ارزش و انجام سرمایه‌گذاری‌ها قابل‌بررسی و در حال پیگیری است. بر این اساس کار به نحوی پیش رفته است که در منظر اول ناظر بر تلاش برای تکمیل زنجیرۀ ارزش گروه فولاد مبارکه است.
یکی از طرح‌هایی که در این حوزه مطرح شده عبارت است از طرح توسعۀ فولاد هرمزگان که برای افزایش ظرفیت سالانه تولید از 1.5 به 2 میلیون تن طراحی و اجرایی شده است. در کنار این طرح تعریف‌شده از سوی فولاد مبارکه، تکمیل زنجیرۀ ارزش کارخانۀ فولاد سفیددشت در قالب به بهره‌برداری رسیدن خط تولید تختال نیز در نظر گرفته شده است. برآوردهای دقیق فولاد مبارکه نشان می‌دهد این دو طرح مذکور می‌توانند ظرفیت تولید خام گروه فولاد مبارکه و به‌تبع آن کشور را حدود 13 درصد افزایش دهند.
به‌طور قطع اجرای این طرح‌ها در نهایت منجر به تأمین و پوشش ظرفیتهای بلااستفادۀ کارخانه‌های نورد فولادی در کل کشور خواهد شد و این امر کمک شایانی به زنجیرۀ فولاد کشور خواهد کرد. در این میان، بهره‌برداری و افتتاح کنسانتره‌سازی سنگان نیز در زمرۀ همین طرح‌ها قرار می‌گیرد که به‌منظور تحقق شعار از «سنگ تا رنگ» در مجموعۀ فولاد مبارکه طراحی شده است.
این طرح یکی از مهم‌ترین دستاوردهای اخیر بوده که حاصل تلاش و همت کارشناسان داخلی و تکیه بر توان مهندسی داخلی است. در این میان، پیشبرد فازهای عملیاتی کارخانۀ الکترود گرافیتی اردکان نیز در جهت کاهش ریسک تأمین منابع تولید فولاد طراحی شده است. بدین ترتیب دستیابی به یکی از حیاتی‌ترین منابع تولید فولاد از طریق روش قوس الکتریکی که همان الکترود گرافیتی است فراهم می‌شود و می‌تواند نقش مهمی در تکمیل زنجیرۀ ارزش و کاهش ریسک در تداوم تولید فولاد کل صنعت فولادی کشور در سطح ملی و بین‌المللی ایفا کند.
مجموعه تمامی این طرح‌ها و ورود آن‌ها به زنجیرۀ تولید می‌تواند زمینه‌ساز شرایط بسیار مناسبی به‌لحاظ سودآوری و افزایش تولید این گروه صنعتی باشد. نکتۀ حائز اهمیت دیگر آن است که شرکت فولاد مبارکه با انجام مطالعات و بررسی‌های همه‌جانبه و در راستای تحقق سند چشم‌انداز 1404 در حوزۀ تولید فولاد، از هیچ کوششی در اجرای پروژه‌های تأثیرگذار در اقصی نقاط کشور دریغ نکرده و همواره به‌عنوان پیشران صنعت فولاد در کشور نقش حمایتی و سازندۀ خود را به نحو مطلوب ایفا کرده است.
به‌هرحال، خوشبختانه صنعت فولاد اکنون یک صنعت جاافتاده در اقتصاد ایران به شمار می‌رود و بخش مهمی از تولید ناخالص داخلی کشور را به خود اختصاص داده است. از سویی، صنایع فولادی به‌موازات نقش‌آفرینی در اقتصاد ایران طی سال‌های گذشته، بالغ‌بر یک‌سال و نیم است که نقش بسزایی در ارزآوری برای کشور داشته است و بخش عمده‌ای از سبد صادراتی ایران به صنعت فولاد وابسته است. برخلاف چند سال قبل، اکنون دیگر بر کسی پوشیده نیست که فولاد یکی از صنایع بسیار مهم برای توسعۀ کشور به شمار میآید که نه‌تنها در ایران، بلکه در دنیا از جایگاه بسیار مهمی برخوردار شده است؛ به‌نحوی‌که بخش زیادی از رشد اقتصادی دنیا و اشتغال تعریف‌شده در کشورهای جهان سرمایه گذاری و سودآوری نیز نه‌تنها به این صنعت وابسته است، بلکه مستقیما از آن تغذیه می‌شود. امروزه توسعۀ صنعت فولاد لازمۀ صنعتی شدن کشورهاست و به‌تبع آن، ایران نیز در این مسیر در حال حرکت است. مسلما هرچه کشور صنعتی‌تر باشد، نقش صنعت فولاد در آن بیشتر می‌شود. بر این اساس، ظرفیت‌سازی خوبی در سال‌های اخیر در صنعت فولاد ایران صورت گرفته و سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) نیز در سال‌های گذشته سرمایه‌گذاری‌هایی در این مسیر انجام داده که باعث شده ظرفیت تولید فولاد کشور نزدیک به سه برابر افزایش یابد و این ظرفیت‌سازی همچنان ادامه دارد.
بررسی‌های آماری نشان می‌دهد در سال آینده، ظرفیت تولید فولاد ایران از حدود 40 میلیون تن عبور میکند که به‌تبع آن، زنجیرۀ بالادستی و پاییندستی شامل آهن اسفنجی، گندله و کنسانتره نیز حرکت میکند و ظرفیتهای جدیدی از آن به مدار میآید. ضمن اینکه در حوزۀ پایین‌دست نیز محصولات فولادی از رشد مناسبی برخوردار است و یک لایه پایین‌تر، شاهد افزایش عرضۀ مواد اولیه، رشد تولید و سرمایه گذاری و سودآوری صادرات خواهیم بود. در مجموع، فولاد یک صنعت استراتژیک است که به نظر می‌رسد مسیر توسعۀ خود را طی میکند و ما هر روز، شاهد بهبود وضعیت آن خواهیم بود. پیش‌بینی ما این است که در سال جاری و سال آینده، این روند روبه‌رشد همچنان ادامه یابد.
سال گذشته چه میزان از منابع مالی فولاد مبارکه صرف افزایش سرمایه‌گذاری‌ها شده است؟
علاوه بر آنچه پیش از این گفته شد، افزایش سرمایه در شرکت فولاد سفیددشت واقع در استان چهارمحال و بختیاری به مبلغ 275 میلیارد تومان به‌منظور اصلاح ساختار مالی شرکت و جبران مخارج سرمایه‌ای واحد احیا و آهن‌سازی این شرکت انجام شد. افزایش سرمایه در شرکت نوین الکترود اردکان نیز به مبلغ 120 میلیارد تومان جهت استفاده از فرصت‌های سرمایه‌گذاری جدید و تقویت سرمایۀ شرکت و افزایش سرمایه در شرکت فلز تدارک فولاد مبارکه اصفهان به مبلغ حدود 100 میلیارد تومان به‌منظور اصلاح ساختار سرمایه و جبران مخارج سرمایه‌ای از دیگر اقدامات در این حوزه است که به ثبت رسیده است.
یکی از مهم‌ترین اقدامات در منظر سرمایه‌گذاری‌های فولادمبارکه انجام افزایش سرمایه در شرکت فولاد هرمزگان و افزایش سرمایه این شرکت به میزان 66.67 درصد از محل سود انباشته و اصلاح ساختار سرمایه و جلوگیری از خروج وجه نقد از این شرکت بوده است. اصلاح ساختار سرمایه با توجه به الزامات قانونی مربوط به کفایت سرمایه، یکی از دلایل افزایش سرمایۀ بورس کالای ایران به میزان 50 درصد از محل سود انباشته بوده است.
در حوزۀ سود ناشی از فعالیت‌های فولاد مبارکه چه چشم‌اندازی می‌توان برای سهام‌داران متصور بود؟
چشم‌انداز سودآوری فولاد مبارکه در سال 99 را می‌توان در دو بخش ترسیم کرد: بخش اول مربوط به فعالیت‌های عملیاتی است. از همان روزهای ابتدایی سال 99 به‌رغم اینکه شیوع بیماری کرونا بر بیشتر فعالیت‌های تولیدی این شرکت سایه انداخته بود، مدیریت عالی شرکت با توصیه و تأکید بر اجرای کامل پروتکل‌های بهداشتی و در دستور کار قرار دادن اولویت‌های اعلام‌شده از سوی ستاد مبارزه با کرونا، فعالیت‌های تولیدی را به‌طور جدی پیگیری کرد و خوشبختانه در همین ماه‌های نخست سال، شاهد رکوردزنی در بیشتر خطوط تولیدی شرکت بودیم که ازجمله می‌توان به رکوردهای مربوط به تعداد ذوب در واحدهای فولادسازی و ریخته‌گری مداوم، میزان تولید آهن اسفنجی، میزان تولید در مجتمع فولاد سبا، تولید گندله و رکورد حمل ریلی مواد اولیه از مجموعه سنگان اشاره کرد.
بر این اساس می‌توانیم با اطمینان به سهام‌داران فولاد مبارکه نوید دهیم که با تکیه‌بر دانش و تدابیر مدیریت عالی شرکت و همت و تلاش کارکنان خدوم و سخت‌کوش فولاد مبارکه، امیدواریم این رکوردزنی‌ها تا پایان سال 99 تداوم یابد و شاهد روندی صعودی در بخش تولید و سودآوری شرکت باشیم. نکتۀ حائز اهمیت آن است که درخصوص سودآوری در بخش سرمایه‌گذاری‌ها، همان‌گونه که اشاره شد، در گروه فولاد مبارکه انجام سرمایه‌گذاری در شرکت‌های بورسی در مسیر درستی تعریف شده و سیاست شرکت در این زمینه حفظ و توسعۀ متوازن این سرمایه‌گذاری‌ها در تکمیل زنجیرۀ ارزش خود است. همچنین درخصوص طرح‌ها و شرکت‌های غیربورسی تلاش بر این است با انجام مطالعات بنیادی و بررسی‌های همه‌جانبه، راه ورود به بورس اوراق بهادار را برای این قبیل شرکت‌ها هموار کنیم تا همچنان شاهد افزایش ارزش سهام و ثروت سهام‌داران فولاد مبارکه به شکل اطمینان‌بخش و تأثیرگذار باشیم.
قرار گرفتن نام مجموعه‌هایی همچون فولاد مبارکه در فهرست شرکت‌های سهام عدالت چه چالش‌هایی پیش روی این مجموعه‌ها از لحاظ مدیریتی و توزیع منابع قرار می‌دهد؟
تا قبل از شروع روند آزادسازی سهام عدالت، 30.19 درصد از سهام شرکت متعلق به سهام عدالت (شرکت‌های سرمایه‌گذاری استانی) بود که خوشبختانه سودآوری مناسبی در سال‌های گذشته برای سهام‌داران سهام عدالت داشته و توانسته است نقش بسزایی در افزایش ارزش این سبد در کنار سایر سهام ارزنده موجود داشته باشد.
دولت دو روش مستقیم و غیرمستقیم را برای مدیریت سهام عدالت توسط مردم پیشنهاد کرده است؛ بنابراین با توجه به بررسی اطلاعات بازار سرمایه در روزهای اخیر، خوشبختانه شاهد رفتار هوشمندانه مردم در مدیریت سهام عدالت بوده‌ایم. این هوشیاری در کنار سیاست‌گذاری‌های کارشناسانه و دقیق سازمان بورس اوراق بهادار تهران که به‌صورت گام‌به‌گام در جهت کاهش ریسک انتقال سهام به اجرا گذاشته شده است، می‌تواند به سهام‌داران فولاد مبارکه و سایر سهام‌داران شرکت‌های سبد سهام عدالت اطمینان دهد که چالش و تغییرات محسوسی از بابت اصول حاکمیت شرکتی رخ نمی‌دهد.
مخبر:سودآوری و زود بازده بودن در اجرای طرح ها لحاظ شود
معاون اول رئیس جمهور با تاکید بر جذب سرمایه گذاری مردم و بخش خصوصی در اجرا طرح های کلان اقتصادی دولت سیزدهم تصریح کرد: بهره گیری از مدیریت و منابع در اختیار مردم در سرمایه گذاری و اجرای طرح های کلان اقتصادی دولت بزرگترین خدمت به اقتصاد کشور است.
خبرگزاری میزان-محمد مخبر عصر امروز( چهارشنبه ) در جلسه ای در خصوص طرح های کلان اقتصادی که با حضور وزیر کشور، رئیس سازمان برنامه و بودجه، رییس کل بانک مرکزی، معاون علمی و فناوری رییس جمهور و جمعی دیگر از مسئولان برگزار شد، با تاکید بر اینکه باید برای اجرای این طرح ها بسته ای زمانبندی شده در راستای سرمایه گذاری و چگونگی واگذاری این پروژه ها به مردم ایجاد شود، گفت: در کنار اجرا و اتمام این طرح ها، سودآوری و زود بازده بودن و همچنین چگونگی راه اندازی و طراحی صنایع پایین دستی هم باید لحاظ شود.
معاون اول رئیس جمهور گفت: در برنامه ریزی برای این طرح ها به گونه ای عمل شود که مردم و بخش خصوصی در سود حاصل از ارزش افزوده محصولات این پروژه ها بهرمند شوند و همچنین به مردم اطمینان و تضمین های لازم داده شود که سرمایه گذاری آنان در این طرح ها با حاشیه سود مناسب به آن ها داده خواهد شد.
وی خاطرنشان کرد: ظرفیت کشور به گونه ای است که سرمایه گذاری چند میلیارد دلاری در یک طرح می‌تواند در ظرف تنها چندماه بازگشت سرمایه داشته باشد و به سرعت نیز به سودآوری برسد که این امر می‌تواند یک منبع بزرگ سرمایه گذاری و سوددهی برای مردم باشد.
در این جلسه در خصوص ۵ طرح اولویت دار در حوزه نفت و پالایشگاهی شامل طرح توسعه میادین گازی شرکت نفت مناطق مرکزی ایران و استان های خراسان رضوی، کرمانشاه، هرمزگان، بوشهر و فارس، احداث پتروپالایشگاه ۳۰۰ هزار بشکه ای شهید سلیمانی، میدان نفتی آزادگان، میدان نفتی یادآوران و طرح تولید زودهنگام میدان نفتی چنکوله با سرمایه گذاری ۲۵ میلیارد دلاری و اشتغالزایی بالای صدهزار نفر بحث، بررسی و تصمیم گیری شد.
در ادامه نیز تشکیل کمیته ای برای تامین مالی و ارزی از طریق بازار سرمایه، حضور شرکت های دانش بنیان، هدایت نقدینگی به سمت اتمام پروژه های زودبازده و سودآور تاکید شد.
لازم به ذکر است ۴۷طرح کلان پیشنهادی اقتصادی دولت سیزدهم در دستگاه های اجرایی هدف شامل ۹ طرح در حوزه های نفت، گاز و پالایشگاهی، ۱۴ طرح در حوزه صنعت، ۱۶ طرح در حوزه معدن و صنایع معدنی و ۸ طرح در حوزه برق با هدف جذب سرمایه گذاری داخلی و سودآوری برای مردم، بخش خصوصی و سرمایه گذاران در دولت اجرا و نهایی خواهد شد.
سرمایه گذاری و سودآوری
انواع روش‌های سرمایه‌گذاری را بشناسیم (سرمایه‌گذاری مستقیم و غیر مستقیم)
انواع روش‌های سرمایه‌گذاری را بشناسیم (سرمایه‌گذاری مستقیم و غیر مستقیم)
سرمایه‌گذاری در چند دهه اخیر تغییرات گسترده‌ای داشته است و روش‌های سرمایه‌گذاری هم تغییرات زیادی کرده‌اند. در دنیای امروز دو روش کلی برای سرمایه‌گذاری وجود دارد، در روش اول فرد (سرمایه‌گذار) به طور مستقیم دارایی مد نظر را اعم از نوع آن ( اوراق قرضه، ملک، سهام شرکت‌ها، طلا) خریداری و نگهداری میکند. در روش دوم فرد به عنوان بخشی از یک گروه و با کمک باقی اعضا این کار را انجام می‌دهد و دارایی به صورت گروهی خریداری می‌شود. به بیان دیگر این توضیحات، اشاره کلی به دو روش اصلی سرمایه‌گذاری یعنی سرمایه‌گذاری مستقیم و سرمایه‌گذاری غیر مستقیم هستند. در این نوشته نگاهی کلی به این روش‌ها، نقاط قوت، نقاط ضعف و راه‌های انجام این دو روش می‌اندازیم. با ما همراه باشید.
روش اول: سرمایه‌گذاری مستقیم
همانطور که از نام آن مشخص است، سرمایه‌گذاری مستقیم، به خرید دارایی‌ها به صورت مستقیم توسط سرمایه‌گذار اطلاق می‌گردد. در روش سرمایه‌گذاری مستقیم، سرمایه‌گذار مالک اول و مطلق دارایی است. به همین خاطر تمام مسئولیت دارایی هم بر گردن خود او است. مدیریت سود و زیان، نوسانات، مشکلات مربوط به دارایی (مثلا نقد نشدن به موقع)، نگهداری دارایی‌های فیزیکی در مکان امن و. مسئولیت‌های مربوط به سرمایه‌گذاری مستقیم‌اند که باید توسط فرد مدیریت شوند. به همین دلیل افرادی که تصمیم بر انجام این نوع سرمایه‌گذاری دارند، باید از دانش سرمایه‌گذاری بسیار خوبی برخوردار باشند. چرا که مسئولیت دارایی‌ها به طور کامل بر عهده فرد بوده و اشتباهات، هزینه سنگینی دارند. همچنین، فرد باید وقت زیادی برای مدیریت دارایی‌های سرمایه‌ای خود صرف کند. چرا که برای سرمایه‌گذاری هوشمند در این روش، حتماً باید قیمت دارایی‌ها را به طور مداوم بررسی و تحلیل کنید تا از سود احتمالی جا نمانید و مهم‌تر از آن ضرر نکنید. پس این نوع سرمایه‌گذاری نیاز به دانش بالا، وقت کافی و تصمیمات فردی دارد. همچنین ریسک آن نسبتاً بالا است چرا که اگر سرمایه‌گذار ضرر کند، تمام ضرر متوجه دارایی فرد می‌شود. اما در برابر این مشکلات، عموماً اگر تمام موارد رعایت شود (که نیازمند صرف وقت بسیار است) و فرد حرفه‌ای باشد، سود آن هم به نسبت بالاتر از سرمایه گذاری و سودآوری روش غیر مستقیم است. همچنین تمام دارایی فرد در هر زمان در کنترل خودش بوده و می‌تواند تصمیمات مربوط به خرید و فروش آن را در صورت وجود بازار مبادلاتی برای دارایی، بگیرد. موردی که البته در بسیاری از سرمایه‌گذاری‌های غیر مستقیم هم وجود دارد.
روش دوم: سرمایه‌گذاری غیر مستقیم
در روش سرمایه‌گذاری غیر مستقیم فرد از طریق صندوق سرمایه‌گذاری، اقدام به سرمایه‌گذاری میکند. در واقع در این روش فرد به جای خرید مستقیم و ریسک بر روی دارایی‌هایی مانند سهام و طلا، بر روی تخصص افراد شاغل در صندوق سرمایه‌گذاری اتکا میکند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری با تکیه بر تخصص کارشناسان خود، پس از دریافت مبلغ مورد نظر از سرمایه‌گذار، باعث سودآوری برای فرد می‌شوند. به همین دلیل برعکس سرمایه‌گذاری مستقیم، در این روش فرد نیازی به دانش گسترده و پیچیده و همچنین نیازی به صرف اوقات طولانی برای رصد قیمت و تحلیل آن ندارد. همچنین در بسیاری از صندوق‌های سرمایه‌گذاری، مثلا صندوق با درآمد ثابت، سود تقریبا تضمین شده است و فرد اصلا نگرانی از بابت ضرر ندارد. همچنین افرادی که سرمایه شما را به دست میگیرند عموماً متخصصان با تجربه‌ای هستند که بسیار بهتر از عموم افراد به مدیریت سرمایه آشنایی دارند. پرداخت سود معمولا در صندوق‌های با درآمد ثابت و تقسیم سود، به صورت دوره‌ای انجام می‌گیرد. البته در صورت سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها خوب است فرد هر از گاهی سرمایه گذاری و سودآوری وضعیت دارایی‌های صندوق سرمایه‌گذاری را چک کند تا از پویایی آن اطمینان حاصل کند. همچنین فرد باید صندوقی که از سازمان بورس و اوراق بهادار مجوز دارد را انتخاب کند تا ریسک را به کمترین میزان ممکن برساند. در میان ابزارهای سرمایه‌گذاری تحت مدیریت تامین سرمایه لوتوس، با انتخاب یکی از گزینه‌های متنوع سرمایه‌گذاری (صندوق‌های با سرمایه گذاری و سودآوری درآمد ثابت، صندوق سهامی، صندوق طلا و . ) فرد می‌تواند از کسب سود مطمئن و بدون دردسر اطمینان حاصل کند.
در سرمایه‌گذاری غیر مستقیم، ممکن است نرخ سود در موارد مشابه اندکی کمتر از سرمایه‌گذاری مستقیم باشد که دلیل آن ریسک پایین‌تر و هزینه زمانی پایین‌تر سرمایه‌گذاران است. اما همانطور که عنوان شد اگر حرفه‌ای نیستید، یا وقت آزاد زیادی ندارید، این موارد از سودی که در سرمایه‌گذاری مستقیم به دست می‌آورید قطعا بیشتر خواهد بود. همچنین پرداخت منظم سود در صندوق‌های با درآمد ثابت به صورت یک منبع درآمد از این صندوق‌ها، به کمکتان میآید.
پس به طور کلی با این دو روش سرمایه‌گذاری، نکات مثبت و منفی و راه‌های کلی هردو آشنا شدیم. در آخر هر فرد، با توجه به شرایطی که گفته شد انتخاب میکند که کدام یک از این دو روش مناسب او است.
با صندوق‌های سرمایه‌گذاری لوتوس بیشتر آشنا شوید.
اشتراک با دوستان
سرمایه‌گذاری در چند دهه اخیر تغییرات گسترده‌ای داشته است و روش‌های سرمایه‌گذاری هم تغییرات زیادی کرده‌اند. در دنیای امروز دو روش کلی برای سرمایه‌گذاری وجود دارد، در روش اول فرد (سرمایه‌گذار) به طور مستقیم دارایی مد نظر را اعم از نوع آن ( اوراق قرضه، ملک، سهام شرکت‌ها، طلا) خریداری و نگهداری میکند. در روش دوم فرد به عنوان بخشی از یک گروه و با کمک باقی اعضا این کار را انجام می‌دهد و دارایی سرمایه گذاری و سودآوری به صورت گروهی خریداری می‌شود. به بیان دیگر این توضیحات، اشاره کلی به دو روش اصلی سرمایه‌گذاری یعنی سرمایه‌گذاری مستقیم و سرمایه‌گذاری غیر مستقیم هستند. در این نوشته نگاهی کلی به این روش‌ها، نقاط قوت، نقاط ضعف و راه‌های انجام این دو روش می‌اندازیم. با ما همراه باشید.
روش اول: سرمایه‌گذاری مستقیم
همانطور که از نام آن مشخص است، سرمایه‌گذاری مستقیم، به خرید دارایی‌ها به صورت مستقیم توسط سرمایه‌گذار اطلاق می‌گردد. در روش سرمایه‌گذاری مستقیم، سرمایه‌گذار مالک اول و مطلق دارایی است. به همین خاطر تمام مسئولیت دارایی هم بر گردن خود او است. مدیریت سود و زیان، نوسانات، مشکلات مربوط به دارایی (مثلا نقد نشدن به موقع)، نگهداری دارایی‌های فیزیکی در مکان امن و. مسئولیت‌های مربوط به سرمایه‌گذاری مستقیم‌اند که باید توسط فرد مدیریت شوند. به همین دلیل افرادی که تصمیم بر انجام این نوع سرمایه‌گذاری دارند، باید از دانش سرمایه‌گذاری بسیار خوبی برخوردار باشند. چرا که مسئولیت دارایی‌ها به طور کامل بر عهده فرد بوده و اشتباهات، هزینه سنگینی دارند. همچنین، فرد باید وقت زیادی برای مدیریت دارایی‌های سرمایه‌ای خود صرف کند. چرا که برای سرمایه‌گذاری هوشمند در این روش، حتماً باید قیمت دارایی‌ها را به طور مداوم بررسی و تحلیل کنید تا از سود احتمالی جا نمانید و مهم‌تر از آن ضرر نکنید. پس این نوع سرمایه‌گذاری نیاز به دانش بالا، وقت کافی و تصمیمات فردی دارد. همچنین ریسک آن نسبتاً بالا است چرا که اگر سرمایه‌گذار ضرر کند، تمام ضرر متوجه دارایی فرد می‌شود. اما در برابر این مشکلات، عموماً اگر تمام موارد رعایت شود (که نیازمند صرف وقت بسیار است) و فرد حرفه‌ای باشد، سود آن هم به نسبت بالاتر از روش غیر مستقیم است. همچنین تمام دارایی فرد در هر زمان در کنترل خودش بوده و می‌تواند تصمیمات مربوط به خرید و فروش آن را در صورت وجود بازار مبادلاتی برای دارایی، بگیرد. موردی که البته در بسیاری از سرمایه‌گذاری‌های غیر مستقیم هم وجود دارد.
روش دوم: سرمایه‌گذاری غیر مستقیم
در روش سرمایه‌گذاری غیر مستقیم فرد از طریق صندوق سرمایه‌گذاری، اقدام به سرمایه‌گذاری میکند. در واقع در این روش فرد به جای خرید مستقیم و ریسک بر روی دارایی‌هایی مانند سهام و طلا، بر روی تخصص افراد شاغل در صندوق سرمایه‌گذاری اتکا میکند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری با تکیه بر تخصص کارشناسان خود، پس از دریافت مبلغ مورد نظر از سرمایه‌گذار، باعث سودآوری برای فرد می‌شوند. به همین دلیل برعکس سرمایه‌گذاری مستقیم، در این روش فرد نیازی به دانش گسترده و پیچیده و همچنین نیازی به صرف اوقات طولانی برای رصد قیمت و تحلیل آن ندارد. همچنین در بسیاری از صندوق‌های سرمایه‌گذاری، مثلا صندوق با درآمد ثابت، سود تقریبا تضمین شده است و فرد اصلا نگرانی از بابت ضرر ندارد. همچنین افرادی که سرمایه شما را به دست میگیرند سرمایه گذاری و سودآوری عموماً متخصصان با تجربه‌ای هستند که بسیار بهتر از عموم افراد به مدیریت سرمایه آشنایی دارند. پرداخت سود معمولا در صندوق‌های با درآمد ثابت و تقسیم سود، به صورت دوره‌ای انجام می‌گیرد. البته در صورت سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها خوب است فرد هر از گاهی وضعیت دارایی‌های صندوق سرمایه‌گذاری را چک کند تا از پویایی آن اطمینان حاصل کند. همچنین فرد باید صندوقی که از سازمان بورس و اوراق بهادار مجوز دارد را انتخاب کند تا ریسک را به کمترین میزان ممکن برساند. در میان ابزارهای سرمایه‌گذاری تحت مدیریت تامین سرمایه لوتوس، با انتخاب یکی از گزینه‌های متنوع سرمایه‌گذاری (صندوق‌های با درآمد ثابت، صندوق سهامی، صندوق طلا و . ) فرد می‌تواند از کسب سود مطمئن و بدون دردسر اطمینان حاصل کند.
در سرمایه‌گذاری غیر مستقیم، ممکن است نرخ سود در موارد مشابه اندکی کمتر از سرمایه‌گذاری مستقیم باشد که دلیل آن ریسک پایین‌تر و هزینه زمانی پایین‌تر سرمایه‌گذاران است. اما همانطور که عنوان شد اگر حرفه‌ای نیستید، یا وقت آزاد زیادی ندارید، این موارد از سودی که در سرمایه‌گذاری مستقیم به دست می‌آورید قطعا بیشتر خواهد بود. همچنین پرداخت منظم سود در صندوق‌های با درآمد ثابت به صورت یک منبع درآمد از این صندوق‌ها، به کمکتان میآید.
پس به طور کلی با این دو روش سرمایه‌گذاری، نکات مثبت و منفی و راه‌های کلی هردو آشنا شدیم. در آخر هر فرد، با توجه به شرایطی که گفته شد انتخاب میکند که کدام یک از این دو روش مناسب او است.
زیست فناوری بهترین حوزه برای سرمایه گذاری و سودآوری است
دبیر ستاد زیست فناوری معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری گفت: حوزه زیست فناوری ضمن حرکت در مسیر اقتصاد دانش بنیان و ایجاد اشتغال، بهترین بستر برای سرمایه گذاری، ثروت آفرینی و سودآوری است.
به گزارش زیست آنلاین، مصطفی قانعی روز شنبه در نشست خبری چهارمین نمایشگاه زیست فناوری ایران با اشاره به این که چهارمین نمایشگاه زیست فناوری از ۲۷ الی ۲۹ شهریورماه در مصلی امام خمینی (ره) برگزار می شود، هدف از برگزاری این نمایشگاه را که نخستین بار در سال ۱۳۸۹ برپا شد، فراهم آوردن محیط مناسب برای آشنایی عرضه‌کنندگان فناوری و متقاضیان، تسهیل ایجاد ارتباط، تبادل‌نظر و همکاری میان بخش‌های علمی، صنعتی و تجاری مرتبط، ایجاد روحیه رقابت سالم، هدایت فعالیت‌ها به سوی اولویت‌های کشور و همچنین ترویج عمومی زیست‌فناوری از طریق آشنایی جامعه با محصولات و کاربرد آن در زندگی روزمره ذکر کرد.
به گزارش ایرنا، وی همچنین جلب همکاری سرمایه‌گذاران و سایر ذی‌نفعان عرصه تجاری‌سازی، ایجاد ارتباط بین صنعت و دانشگاه و نخبگان این حوزه، تسهیل و بسترسازی فرآیند تجاری‌سازی دستاوردهای علمی و فناوری و محصولات دانش‌بنیان کشور، ایجاد امکان تعامل میان بنگاه‌های داخلی و خارجی در حوزه بیوتکنولوژی(B۲B) از طریق تقویت بازاریابی و فروش محصولات در بلندمدت و شناسایی فعالان این حوزه و جمع‌آوری و بروز رسانی اطلاعات موجود را از دیگر اهداف تعیین شده برای برگزاری این نمایشگاه دانست.
بهترین سرمایه‌گذاری در ایران چیست؟افزودن دیدگاه
آدم‌های مختلف موارد مختلفی را برای سرمایه‌گذاری انتخاب می‌کنند. برخی از مردم خرید ملک را مطمئن و سودآور می‌دانند. برخی دیگر با طلا و سکه پس‌انداز می‌کنند. عده‌ای می‌خواهند با دلار، پول خود را از آسیب تورم نجات دهند. عده کمی هم در بورس سرمایه‌گذاری می‌کنند، هرچند در نظر عموم مردم بورس بی‌اندازه پرریسک است. اما همه آن‌ها در نهایت به دنبال بهترین سرمایه‌گذاری می‌گردند. بالاترین سود، کمترین ریسک و بیشترین نقدشوندگی ممکن.
در اینجا نمی‌خواهیم در مورد اخلاق و تاثیرهای اجتماعی هر مورد سرمایه‌گذاری بحث کنیم. تنها می‌خواهیم نگاهی بیندازیم به سابقه هرکدام از این بازارها و ببینیم از سال ۱۳۷۷ تا به امروز هر بازار چه وضعی داشته است. سوال اینجا است که کدام بازار سودآورترین گزینه برای سرمایه‌گذاری است؟ در این بازه زمانی ایران و آمریکا سه رئیس‌جمهور متفاوت را تجربه کرده‌اند. به این ترتیب می‌توانیم مدعی شویم که شرایط سیاسی مختلفی را پشت‌سر گذاشته‌ایم.
انتخاب مورد سرمایه‌گذاری و روش بررسی
برای به‌دست آوردن مقدار تورم از شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI) استفاده می‌کنیم. اگر بازدهی مورد سرمایه‌گذاری از تورم کمتر باشد، سرمایه‌گذاری را زیان‌ده درنظر می‌گیریم. برای بازدهی‌های بیشتر از تورم به هزینه فرصت (opportunity cost) سرمایه‌گذاری نگاه می‌کنیم. یعنی سرمایه گذاری و سودآوری آیا موردی سود‌آورتر از انتخاب ما وجود داشته است؟
بهره بانکی را به عنوان سرمایه‌گذاری بدون ریسک در نظر می‌گیریم. توجه کنید که سکه، دلار و سهام نقدشونده‌تر از سپرده پنج‌ساله هستند. برای آن‌که نقدشوندگی (liquidity) کمترین تاثیر را بر محاسبات ما بگذارد، از نرخ بهره سپرده یک‌ساله استفاده می‌کنیم.
برای دلار و سکه، مبنای محاسبه قیمت در بازار آزاد است. یعنی فرض می‌کنیم سفته‌بازاران به ارز دولتی دسترسی ندارند.
برای زمین از شاخص قیمت زمین تهران (LPI) استفاده می‌کنیم. مبنای محاسبه، آماری است که بانک مرکزی منتشر میکند. نرخ اجاره سالانه آپارتمان را برابر ۷ درصد بهای ملک در نظر می‌گیریم. (رهن یک پنجم بهای ملک، نرخ تبدیل ۱۰ میلیون رهن در مقابل ۳۰۰ هزار تومان اجاره.
برای محاسبه بازده بورس از شاخص کل استفاده می‌کنیم. از آنجایی که در سال ۱۳۷۷ صندوق ETFبا درآمدثابت وجود نداشت، یک صندوق فرضی با درآمدثابت ۲۰% را با شاخص کل مقایسه می‌کنیم. (در زمان تنظیم مقاله، داده‌های بانک مرکزی تا سال ۱۳۹۵ تاییدشده بودند.)
بازده سرمایه‌گذاری از سال ۱۳۷۷ تا امروز
حالا فرض می‌کنیم یک واحد پول (یک میلیون تومان) در بازارهای مخالف سرمایه‌گذاری شود. با استفاده از داده‌هایی که از بانک‌مرکزی، بازار آزاد و سازمان بورس اوراق بهادار استخراج کرده‌ایم، حساب می‌کنیم این پول در سال‌های مختلف چقدر تغییر میکند. به بیان دیگر برای هر مورد سرمایه‌گذاری شاخص ۱۳۷۷ برابر با ۱ فرض می‌شود.
حالا به محاسبه بازدهی هر مورد می‌پردازیم. برای محاسبه بازدهی از فرمول (۱) استفاده می‌کنیم.
که در آن pt قیمت در سال t و P0همان یک میلیون تومانی است که سرمایه‌گذاری کرده‌ایم. بازدهی بازارها به شکل زیر خواهد بود.
در یک نمودار خطی می‌توانیم بازدهی بازارهای مختلف را ببینیم.
همانطور که می‌بینیم بازدهی بورس در بلندمدت با هیچ‌کدام از موارد دیگر قابل مقایسه نیست. در نمودار زیر می‌توانیم بازدهی سایر سرمایه‌گذاری‌ها را بدون درنظر گرفتن بورس ببنیم.
دسته اول: تورم، دلار و سپرده بانکی
دلال‌هایی که دلار را با فرکانس بالا (HFT) معامله می‌کنند می‌توانند سود کنند. آن‌ها امروز دلار را می‌خرند و چند دقیقه بعد به قیمتی بالاتر می‌فروشند. سود آن‌ها از ما‌به تفاوت خرید‌وفروش (spread) به‌دست میآید نه از انبار کردن و نگه‌داشتن ارز. حجم و فرکانس بالا معامله باعث می‌شود سود اندک برای آن‌ها ارزنده باشد.
اما برای کسی که می‌خواهد تورم را پوشش دهد، نگهداری دلار مفید نخواهد بود. در بلندمدت شاخص قیمت بیشتر از نرخ ارز رشد خواهد کرد. اول آن‌که دولت ایران سعی میکند با سرکوب نرخ ارز از رشد طبیعی آن پیشگیری کند و برای این کار از صندوق ذخیره ارزی استفاده میکند. دیگر آن‌که در آمریکا هم تورم وجود دارد و ارزش یک اسکناس ۱ دلاری در سال ۱۹۹۷ برابر ارزش همین اسکناس در ۲۰۱۷ نیست.
از طرف دیگر می‌بینیم که سپرده یک‌ساله با تقریب خوبی می‌تواند تورم را پوشش دهد. در یک بازه زمانی ۱۸ ساله سپرده‌گذاری یک‌ساله تنها ۱۳ درصد از تورم عقب می‌افتد. در حالی که خریدار ارز با یک فاصله ۶۵ درصدی روبرو خواهد شد.
نتیجه آن‌که با یک سپرده کوتاه‌مدت یک‌ساله می‌شود تورم را هج کرد، با خرید و نگهداری ارز نه. حساب پس‌انداز پنج‌ساله بیشتر از سپرده یک‌ساله سود میکند، اما اگر سرمایه‌گذار بخواهد قبل از سررسید حساب خود را ببندد با نرخ شکست (termination fee) روبه‌رو می‌شود. برای همین سپرده بانکی بلندمدت مورد سرمایه‌گذاری مناسبی برای همه شرایط نیست.
دسته دوم: طلا، زمین و درآمدثابت
در بلندمدت رفتار بازدهی سکه و زمین مسکونی به طرز شگفت‌آوری به یکدیگر شبیه است. فرض کنید در سال ۱۳۷۷ می‌توانستید یک متر زمین مسکونی را به قیمت ۲۲۵ هزار تومان (پنج سکه بهار آزادی) بخرید. همین زمین در سال ۱۳۹۵ بیش از شش میلیون تومان قیمت داشت. در آن سال می‌شد همین زمین را با پنج‌ونیم سکه خرید.
در کوتاه‌مدت شاید قیمت سکه یا مسکن رشد یا افت کند، ولی در بلندمدت رفتار آن‌ها به هم نزدیک می‌شود. یعنی اگر کسی در سال ۱۳۷۷ زمین خود را فروخته و سکه خریده باشد، در سال ۱۳۹۵ می‌توانست با فروختن سکه‌هایش تقریبا همان زمین را خریداری کند.
نتیجه جالب این است که در بلندمدت سکه طلا و زمین مثل صندوق با درآمدثابت ۲۰% عمل میکند. یعنی با نگهداری بلندمدت سکه و زمین می‌توانید سالانه بیست‌درصد درآمد کسب کنید، یا اگر می‌خواهید چیزی را جایگزین خرید سکه و زمین کنید، می‌توانید از صندوق با درآمد ثابت (fixed income fund) استفاده کنید.
یک مثال از این شرایط، وقتی است که می‌خواهیم برای خرید خانه فرزندانمان پس‌انداز کنیم. یک پس‌انداز درآمدثابت ۲۰% انتخاب مناسبی است، چون به سادگی نمی‌شود هر ماه یک سکه بهار آزادی پس‌انداز کرد. اما با پول اندک می‌شود یک یا چند واحد صندوق درآمدثابت خرید. این واحدها ریسک نگهداری سکه طلا را ندارند و از املاک نقدشونده‌تر هستند.
دسته سوم: بورس در بلندمدت
همانطور که گفتیم اگر افق زمانی سرمایه‌گذاری خود را ۱۷ ساله بگیریم، هیچ سرمایه‌گذاری‌ای باسرمایه‌گذاری شاخص (index investment) قابل مقایسه نیست. اما در افق زمانی (planning horizon or time horizon) هفت‌ساله شرایط می‌تواند متفاوت باشد.
کسی که از ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۷ زمین خریده باشد، بیشتر از هر بازار دیگری سود می‌گیرد. در این دوره جایگاه دوم از آن بورس است. کسی که در سال‌های ۸۲، ۸۳ و ۸۴ (قبل از به قدرت رسیدن محمود احمدی‌نژاد) سکه خریده بود، بعد از هفت‌سال بیشتر از فعال‌های بورس سود کسب می‌کرد. اما در تمام بازه‌های هفت‌ساله دیگر سرمایه‌گذاران بورسی بیشترین سود را کسب کرده‌اند.
نکته دیگر این است که سرمایه‌گذاری در بورس با افق زمانی کمتر از ۵ سال چندان مطمئن نیست. در افق‌های زمانی کمتر از ۵ سال، صندوق و سپرده بانکی سرمایه‌گذاری‌های مناسب‌تری هستند. مثلا کسانی که در سال ۱۳۸۲ وارد بورس شدند، در سال ۸۷ تنها ۱۸ درصد سود کرده بودند، در حالی که قیمت‌ها ۱۰۳ درصد رشد کرده بود.
اما همین سرمایه‌گذاران در افق بالای ده سال پاداش صبر خود را گرفتند. سال‌های ۸۴ تا ۸۷ ( از اواخر دولت خاتمی به اوایل دولت احمدی‌نژاد) بدترین دوران بورس بود. درحالی که قیمت سکه، دلار و مسکن به شکل وحشتناکی رشد کرد. مشکل اصلی اینجا است که کسی نمی‌دانست ۱۳۸۷ بهترین زمان برای ورود به بورس است. به همین دلیل در بیشتر منابع علمی می‌گویند پرتفویی که فقط از سهام تشکیل شده باشد، برای افق زمانی بالای ۱۰ سال توجیه دارد.
به طور میانگین بورس در تمام بازه‌های هفت‌ساله از ۱۳۷۷ تا به امروز بیش از ۷۰۰% بازدهی داشته است. در پنج دوره گذشته بازدهی بازار بیش از ۸۰۰% درصد بود. در دوره‌های هفت‌ساله بازدهی بورس به‌طور میانگین چنین بوده است:
اجاره خانه به عنوان شغل
یک مورد سرمایه‌گذاری دیگر این است که خانه بخریم و آن را اجاره دهیم. پیش‌فرض صاحب‌خانه‌ها این است که قیمت خانه متناسب با تورم رشد میکند، اجاره هر مبلغی که باشد سود است، چون بالای خط تورم قرار می‌گیرد. این پیش‌فرض درست نیست. قیمت خانه در تهران بیشتر از تورم رشد میکند. چرا که رشد تقاضا برای مسکن، بیشتر از ظرفیت شهر برای عرضه ملک مسکونی است.
اما نکته مهم در مورد خانه مسکونی، استهلاک (depreciation) است. خانه در تهران هر سال ۲٫۵ درصد از ارزش (نه قیمت) خود را از دست می‌دهد. یعنی قیمت یک خانه بیست سال ساخت به طور تقریبی ۲۰(۰٫۹۷۵) یا ۶۰ درصد ملک مشابه نوساز است (مشابه از نظر متراژ و موقعیت). عدد واقعی می‌تواند بین ۵۰ تا ۷۰ درصد متغیر باشد. مستاجر هر سال ۷ درصد قیمتِ روزِ خانه را به عنوان اجاره می‌پردازد. پس می‌توانیم بگوییم:
که در آن H0 قیمت روز خانه نوساز و Ht قیمت روز خانه tسال ساخت است.
چسبندگی قیمت اجاره
دقت کنید که قیمت خانه کهنه در مناطق مختلف و با توجه به امکانات بنا می‌تواند متفاوت باشد. همچنین اگر الان بخواهید خانه اجاره کنید ممکن است از شما ۸ تا ۱۰ درصد اجاره بگیرند. اما اجاره خانه در مجموع چسبنده‌تر از قیمت خانه است و معمولا به همان‌اندازه رشد نمی‌کند.
برای درک چسبندگی قیمت اجاره (price stickiness) تصور کنید شما در یک خانه ساکن هستید. به‌جای پیدا کردن خانه جدید سعی می‌کنید قرارداد خود را با کمترین رشد تمدید کنید. صاحب‌خانه هم ترجیح می‌دهد با شما تمدید کند تا چندماه خانه‌اش خالی بماند و نیم ماه اجاره را به بنگاه بدهد. به همین دلیل معمولا میانگین اجاره‌ها کمتر از قیمت خانه رشد میکند. از طرف دیگر خریدار مسکن بیشتر از مستاجر قدرت خرید دارد.
توجه کنید که با بالارفتن عمر بنا، استهلاک بر رشد قیمت می‌چربد. برای همین اگر قصد داریم از اجاره خانه کسب درآمد کنیم، بهتر است افق زمانی خود را بیشتر از ده سال در نظر نگیریم. یعنی خانه هفت تا ده‌سال‌ساخت را با خانه نوساز عوض کنیم.
بهترین سرمایه‌گذاری در ایران
در افق کوتاه‌مدت بهترین سرمایه‌گذاری صندوق با درآمدثابت است. دیدیم کسانی که در سال ۹۱ و ۹۲ سکه خریدند، در سال ۹۳ در ضرر بودند. نگه‌داشتن دلار هرگز سودآور نبوده است. سپرده یک‌ساله در بهترین حالت می‌تواند تورم را پوشش دهد و سپرده پنج‌ساله مشکل نقدشوندگی دارد. از طرفی خرید زمین در تهران کار ساده‌ای نیست و به چند ده میلیارد تومان سرمایه نیاز دارد. مسکن در بلندمدت ارزش خود را از دست می‌دهد و مسکن قدیمی به سادگی قابل فروختن نیست.
سرمایه‌گذاری در بورس بهترین گزینه برای افق‌های طولانی است. چنین سرمایه‌گذاری باید برای بازه‌های ده‌ساله یا بیشتر برنامه‌ریزی کند. به همین دلیل برای محاسبه ارزش ذاتی سهم با جریان آزاد نقدی، از پیش‌بینی تنزیل‌یافته ده‌سال آینده استفاده می‌کنیم. برای کسانی که دانش کافی برای سرمایه‌گذاری در بورس ندارند، توصیه می‌شود از صندوق سهام استفاده کنند، یا از خدمات سبدگردانی نهادهای سرمایه‌گذاری بهره ببرند. برای کسانی که برنامه‌ای بین ۵ تا ۱۰ سال دارند، پرتفویی شامل ترکیبی معقول از درآمدثابت و سهام توصیه می‌شود.
دیدگاه شما